Από τότε που πρωτοϋπήρξαν τα διαγωνίσματα, άρχισαν να υπάρχουν και τα σκονάκια .
Οι μικρές αμαρτίες κάθε μαθητή . Και νομίζω , ότι οποιοσδήποτε θα αρνιόταν αυτή την αμαρτία του, θα ψευδόταν . Και κάπως έτσι , εδώ φτιάχνοντας τον τελευταίο τσελεμεντέ ενός μαθητή , πρωτοπορούμε προωθώντας τα σκονάκια ! Σ αυτό τον αγώνα δεν νικάει ο εξυπνότερος , αλλά ο πιο " κωλόφαρδος " .
1 . Το πρώτο και καλύτερο εξάρτημα του μαθητή , το θρανίο . άσπρο , πράσινο , κίτρινο , με μπλε βούλες , μονό , διπλό , extra large , με μουτζούρες ή χωρίς . Αλλά πάνω από όλα , ο παράδεισος για τα σκονάκια . Λίγα τετραγωνικά εκατοστά ελεύθερα , για το μάθημα της ιστορίας ή τον αόριστο β΄ των αρχαίων .
2 . Μπορεί να πέφτει " δούλεμα " στις κοπέλες που επιδεικνύουν συνεχώς τις κομψές τους κασετίνες , αλλά " όσα δεν φτάνει η αλεπού " Μα , φυσικά ! Ανάμεσα στα μολύβια , στις τσίχλες και τα προφυλακτικά , χωράνε άνετα μερικά σκονάκια . Σε μικροσκοπικά χαρτάκια , πάνω σε γόμες , μέσα στο διαφανές πλαστικό ενός στύλου . Όλα αυτά , συνήθως είναι δανεικά κι αγύριστα , αλλά αυτά έχει το επάγγελμα ( ! )
3 . Συνεχώς οι μαθητές παραπονιούνται για τους τέσσερις τοίχους που τους κλείνουν ερμητικά μέσα σε μια αίθουσα , που μοιάζει με δωμάτιο νοσοκομείου . Οι τοίχοι βεβαίως είναι πεντακάθαροι ( μπλιαξ ! ) , αλλά εμείς φροντίζουμε να τους κάνουμε ακόμα χειρότερους . Πάνω στους τοίχους , κάτω στα πατώματα ή και - γιατί όχι ; - στο ταβάνι . Αρκεί να μην έχουμε μυωπία . Ατέλειωτος χώρος για να γράψουμε σκονάκια ! ( Μπορείτε να το
Εφαρμόσετε και στην καρέκλα σας , αν βέβαια τα " οπίσθια " σας δεν καλύπτουν όλο τον χώρο . )
4 . Το να προσπαθούμε να ακούσουμε τι μας λέει στα κρυφά ο μπροστινός ή ο " πισινός " , συνήθως έχει άσχημα αποτελέσματα ( βλέπε μηδενισμό κόλλας ) . " Το καλό το παλικάρι " , όμως , " ξέρει κι άλλο μονοπάτι " . Θυμάμαι μια κοπέλα με μακριά μαλλιά που καθόταν μπροστά μου , η οποία ποτέ δεν " βοηθούσε " σε καταστάσεις άμεσης ανάγκης . Μια τσίχλα ( χωρίς ζάχαρη ) και το μικροσκοπικό χαρτάκι με το σκονάκι επάνω , ταίριαζε υπέροχα στην καινούργια μπλούζα της . Τα μαλλιά της δε , το έκρυβαν απόλυτα . Βέβαια , της πήρε πολλή ώρα για να ξεκολλήσει στο τέλος την τσίχλα , αλλά άξιζε ...
5 . " Ααααα αααα. Ψουυυυυ ! " . Τώρα που έχουμε χειμώνα για τα καλά , κρύα . ιώσεις , κρυώματα , αλλεργίες . " Πάρε zewasoft " , όπως λέει η διαφήμιση για τα χαρτομάντιλα . Κι αυτή είναι η λέξη κλειδί ! Ένα χαρτομάντιλο με χημεία , παρακαλώ . Πρόσεχε μονάχα , μήπως τυχαία το χρησιμοποιήσετε !
6 . Τι ώρα είναι ; Η ώρα περνάει . Δέκα λεπτά σας έχουν μείνει . Παρανοϊκή ψύχωση έχει καταλήξει ο χρόνος . Και συνέχεια πεταχτές ματιές στο ρολόι . Καιρός να μας σώσει ο " χρόνος " . Τα παλιά ρολόγια που κουρδίζονται και έχουν την ημερομηνία επάνω γραμμένη . Εμείς απλά αλλάζουμε το χαρτάκι , που δείχνει την ημερομηνία , με το χαρτάκι που δείχνει τις ρίζες στην χημεία .
7 . Το είχε η μοίρα μας να πέσουμε με το μηχανάκι και να σπάσουμε το πόδι μας ! Τι να κάνουμε ; ! Τουλάχιστον , ας επωφεληθούμε από αυτό , μιας και μπορούμε . Ο γύψος , ανάμεσα στις υπογραφές και τις αφιερώσεις ( και φυσικά το σπασμένο πόδι ) , χωράει και λίγο από το αρχαίο κείμενο του
Σοφοκλή . Το μόνο κακό είναι ότι επί 3-4 μήνες , θα κουβαλάς τον Σοφοκλή μέχρι και στην τουαλέτα !
8 . " Πατάτεεεεεεεεεεεες ! " Το δυναμικό πεδίο δεν ορίζεται δυναμικό ! " Εδώ οι καλές πατάτεεεεεεεες! " και διαφορές δυναμικού " Πάρε κόσμε ! " γιατί δεν είναι συντηρητικό " Όλα τα μαχαιρώνουμε , όλα τα σφάζουμε ! ( Ουδέν σχόλιο , αρκεί να έχει ο πατέρας σας Ντάτσουν με πατάτες ) .
9 . Ντρίιιιιν Ντρίιιν.. ( το κινητό ) - " Ναί ; Έλα μαμά ! "
- " Επίκεντρη λέγεται κάθε γωνία που η κορυφή της "
- " Σ ακούω , μαμά ! Τι είπες ότι έπαθε ο μπαμπάς ; "
- " είναι στο κέντρο του κύκλου . "
- " Ναι , κι εγώ σ αγαπώ μαμά ! " . ( Έχεις κινητό ! ; Σώθηκες ! )
10 . Θυμάσαι εκείνα τα ωραία αθλητικά παπούτσια με την αερόσολα τις προάλλες ; Ναι , εκείνα . Ξέρεις ποια λέω . Είδες τις σόλες ; Δίπλα που έγραφε Fila , είδες τίποτε άλλο ; Δεν πρόσεξες , ε ; Εγώ όμως πρόσεξα ! Ποιώ , εποίουν , ποιήσω , εποίησα ( τα υπόλοιπα τα ξέχασα βλέπεις έχω βγάλει τα
Παπούτσια μου )
11 . Ουφ Πάλι σκονάκι ; Μας έχει μείνει η Αντιγόνη , ε ; Εμμμ Εύρηκα ! Έχω πολλές φορές σε παζάρια και πανηγύρια τους πλανόδιους πωλητές να πουλούν την πραμάτεια τους , και συνήθως , κοσμήματα . Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στολίδια είναι ο κόκκος ρυζιού που γράφουν το όνομα σου
Επάνω. Έχεις δει ρύζι που να γράφει τις 7 τραγωδίες του Σοφοκλή επάνω ;
Προσοχή ! Προσοχή ! Μην το δοκιμάσετε αυτό στο σχολείο ! Aκρως επικίνδυνο !
( Μας διαβάζουν και καθηγητές ! )
Ο μικρός Γιωργάκης πάει στον πατέρα του.
- Μπαμπά, θα μου εξηγήσεις τη διαφορά μεταξύ θεωρητικού και πρακτικού;
- Στάσου μια στιγμή, του λέει ο πατέρας του, και φωνάζει την κόρη τους.
- Μαιρούλα έλα εδώ. Πες μου, για είκοσι εκατομμύρια θα κοιμόσουνα με τον αδερφό σου;
Τρομαγμένη η Μαιρούλα απαντάει:
- Τι λες μπαμπά, είναι πράγματα αυτά, εγώ είμαι κορίτσι με αρχές, με τον αδερφό μου, απαπαπα, αυτά είναι διεφθαρμένα πράγματα.
- Πρόσεξε, Μαιρούλα, για είκοσι εκατομμύρια δραχμές. Θα πήγαινες με τον αδερφό σου.
- Μα τι λόγια είναι αυτά πατέρα, ... είκοσι εκατομμύρια, ε;
Ε, τα λεφτά στην οικογένεια θα έμεναν, θα μπορούσαμε να κάνουμε τόσα πράγματα, θα μπορούσαμε να πάμε όλοι μαζί διακοπές ... ε, για είκοσι εκατομμύρια θα το έκανα.
- Καλά Μαιρούλα, πήγαινε. Γυναίκα, έλα εδώ. Για τριάντα εκατομμύρια, θα κοιμόσουνα με το γιο σου;
- Αααργκ, τι λόγια είναι αυτά άντρα μου, δεν αισχύνεσαι, τι αιμομυκτικά πράγματα είναι τούτα, και μόνο που το σκέφτομαι παθαίνω ...
- Πρόσεξε γυναίκα, μιλάμε για τριάντα εκατομμύρια δραχμές. Θα πήγαινες;
- Μα τα έχεις χάσει εντελώς άντρα μου, για ποια με περνάς, δεν κάνω εδώ τέτοια πράγματα, αυτά είναι άνομα πράγματα, ... τριάντα εκατομμύρια είπες; Ε, στην οικογένεια θα έρχονταν τα λεφτά, πολλά πράγματα θα μπορούσαμε να αγοράσουμε για το σπίτι, πλυντήριο, ψυγείο, καινούργια αυτοκίνητο, καλό θα μας έκανε στο τέλος. Για τόσα λεφτά θα πηδούσα το γιο μου.
- Εντάξει γυναίκα, πήγαινε. (Προς το γιο)
- Κατάλαβες, ρε, τι διαφορά μεταξύ του θεωρητικού και του πρακτικού;
- Όχι, μπαμπά, δεν τόπιασα.
- Κοίτα, ρε μαλάκα. Θεωρητικά, έχουμε στην οικογένεια πενήντα εκατομμύρια. Πρακτικά, όμως, έχουμε δύο πουτάνες!
Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας πάει να τρελαθεί από τις φάρσες που του κάνουν. Μέρα παρά μέρα έρχεται κι ένα βυτίο με δύο τόνους πετρέλαιο. Κάποια στιγμή δεν αντέχει και βουτάει τον παπαγάλο του.
"Εσύ, ρε πούστη, παράγγειλες πετρέλαιο, εσύ μου κάνεις πλάκα", του λέει, και πιάνει και τον κρεμάει από τα φτερά στην είσοδο της πολυκατοικίας. Εκεί ο παπαγάλος βλέπει μια εικόνα του Χριστού στο σταυρό.
"Εσύ, ρε φιλαράκο, πόσα χρόνια είσαι έτσι;", τον ρωτά. "Περισσότερο από δύο χιλιάδες"
, απαντά ο Χριστός. Κι ο παπαγάλος:
"Καλά, ρε φιλάρα, πόσο πετρέλαιο παρήγγειλες πια;"!
Ήτανε που λέτε δύο νταλικέρηδες και πήγαιναν στην εθνική. Κάποια στιγμή γυρνάει ο Κώτσος (συνοδηγός) και λέει στο Μήτσο (οδηγό):
K: Ρε Μήτσο, χέζομαι ρε συ...
Μ: Ρε Κώτσο κάνε λίγο κράτει, να, σε λίγο πιάνουμε Λάρισα, εκεί θα χέσεις.
K: Καλά...
Μετά από λίγο:
K: Ρε Μήτσο, πόση ώρα θέλουμε ακόμα για Λάρισα;
Μ: E είναι ακόμα 20-25 χιλιόμετρα, βάλε κανένα εικοσάλεπτο.
K: Ρε συ, ΧΕΖΟΜΑΙ σου λέω, δε μπορώ να κρατηθώ τόσο πολύ καταλαβαίνεις ρε σύ τι σου λέω, χέζομαι, θα χεστώ επάνω μου.
Μ: E τι θες να σου κάνω ρε Κώτσο, πάρε μια σακούλα και πάνε χέσε πίσω.
K: Αυτό θα κάνω, με συγχωρείς αλλά δε γίνεται αλλιώς...
Πάει λοιπόν ο Κώτσος στο πίσω μέρος της νταλίκας (king cab) και ξαλαφρώνει με αναστεναγμούς ανακούφισης. Όταν τελειώνει ξαναγυρνάει όλο χαμόγελα στη θέση του συνοδηγού.
K: Τώρα μάλιστα, τώρα πάμε και μέχρι Θεσσαλονίκη αν θες.
Μ: ...
Μετά από λίγο:
Μ: Κώτσο, τι την έκανες τη σακούλα;
K: Α ναι, πίσω την άφησα;
Μ: Καλά ρε χάνεις; Θα σκύλο βρωμίσουμε εδώ μέσα. Πάρτη ρε μαλάκα και πέτα τη από το παράθυρο και πέθανα στη μπόχα.
K: Α καλά...
Πράγματι, παίρνει ο Κώτσος τη σακούλα και τη πετάει από το παράθυρο. Περνάει κανένα πεντάλεπτο ήρεμης πορείας όπου ξαφνικά από πίσω ακούγεται ένα βραχνό επίμονο ψιλό κορνάρισμα:
"Μπι μπιπ! μπι μπιιιιπ!". Κοιτάει ο Μήτσος από τον καθρέφτη και βλέπει σε κάποια απόσταση ένα τυπά με ένα παπάκι να του κάνει κάτι νοήματα. "Γαμώτο", σκέφτεται, "τι θέλει το ούφο και κορνάρει;" και κατεβάζοντας ταχύτητα, ξεφεύγει αρκετά μέτρα μπροστά.
Δεν περνάνε δυο λεπτά και να σου πάλι "μπι μπιπ! μπι μπιιιιπ!". Κοιτάει ο Μήτσος και βλέπει πάλι να πλησιάζει το παπάκι και τον τύπο να κουνάει τα χέρια του θυμωμένα.
"Βρε μ ένα πού*** που μπλέξαμε", σκέφτεται τσαντισμένος, "και όχι τίποτ άλλο μπορεί και να τον πατήσω χωρίς να το θέλω"
. Και κόβοντας λίγο ταχύτητα γυρίζει και λέει στο συνοδηγό:
Μ: Ρε συ Κώτσο, για δες τι στην ευχή θέλει και κορνάρει ο μαλακό παπάκιας μη τον κάνω λιώμα σε καμιά στροφή.
Και ο Κώτσος ανοίγει το παράθυρο, βγάζει το κεφάλι του έξω, κοιτάει λίγο τον τύπο που έχει φτάσει δίπλα τους εντωμεταξύ και του λέει:
K: Τι θε ρε... σκατό φάτσα;
Είχε κανονισθεί φιλικός αγώνας μικτή κόσμου ? Αργεντινή . Ήταν λοιπόν στο αεροπλάνο η μικτή κόσμου και ταξίδευε για Argentina . Κάποια στιγμή , μπαμ μπουμ , γκρατς γκρουτς κ. Τ. Λ. παθαίνουν την κλασσική βλάβη και προσγειώνονται στο κλασσικό χωριό των κλασσικών ζουλού Αφρικανών . Τους πιάνουν όλους και τους οδηγούν στον φύλαρχο. Πρώτος μιλάει ο Ζιντάν. Του λέει:
" Εγώ είμαι το πρώτο όνομα , έχω παίξει στις κορυφαίες ομάδες του κόσμου , Γιουβέντους κ. Τ. Λ., στην εθνική Γαλλίας , έχω λεφτά , δις , τρις , σου τα δίνω όλα για να με αφήσεις ελεύθερο . "
Τίποτα ο φύλαρχος , δε μπανίζει . " Δε με ενδιαφέρει , του λέει , δε σε ξέρω , άπαρτε τον για το καζάνι "
Πάει μετά o Rivaldo :
" Εγώ είμαι το πρώτο όνομα , έχω παίξει στις καλύτερες ομάδες του κόσμου , εκεί εδώ αλλού κ. Τ. Λ. , στην εθνική Βραζιλίας , σίγουρα με ξέρεις και έχω τόσα τρις , στα δίνω για να με αφήσεις . "
" Δε σε ξέρω , δε με ενδιαφέρει τι κάνεις , στο καζάνι "
Μετά η σειρά του Del Piero . " Εγώ , εγώ, μεγάλε , ο πρώτος , ο καλύτερος στην Ιταλία και στον κόσμο όλο , Γιουβέντους μπλα μπλα κ. Τ. Λ. εθνική Ιταλίας, δε με ξέρεις εμένα ; Πολλά λεφτά, τρις , στα δίνω όλα για να με αφήσεις . "
" Αντε ρε , ποιος είσαι εσύ ; Δε σε ξέρω . Στο καζάνι "
Μετά μιλάνε και άλλα τρανταχτά ονόματα , παιχταράδες , αλλά ο φύλαρχος , τίποτα . Δεν ήξερε , κανένα , όλους στο καζάνι . Τελευταίος από όλους ο
Καραταϊδης που τυχαία ήταν στην αποστολή (πουστιά του Κόκκαλη , ως συνήθως ) ( ίσως για τα νερά τον είχαν πάρει ) και χωρίς να πει τίποτα περνάει μπροστά από τον φύλαρχο και πάει κατευθείαν στο καζάνι . Τον σταματάει ο φύλαρχος και τον ρωτάει που πάει χωρίς να πει κάτι , μια κουβέντα .
" Ασε ρε άνθρωπε μου , εδώ δεν ήξερες τόσα και τόσα ονόματα , εμένα θα ξέρεις ; " και συνέχισε. " Κάτσε ρε , σταμάτα . Ποιος είσαι εσύ ; πες "
" Τον χρόνο σου χάνεις . Εγώ είμαι ο Καραταϊδης "
" Ο Καραταίίίίίδηηηςςς , ρε μεγάλε . Εσύ είσαι ; "
Αγκαλιές , φιλιά , χαιρετούρες , ξανά αγκαλιές , ματς μουτς , σλουρπ κ. Τ. Λ.
" Καλά ρε , που με ξέρεις ; " του λέει ο Καραταϊδης που τα είχε παίξει .
Και ο φύλαρχος :
" Εγώ μπαμπά , Oφορίκουε . "
Ο τύπος κερδίζει στο ΛΟΤΤΟ 57.550.550 δραχμές καθαρά και, σούμπιτος φεύγει για την αντιπροσωπία της Φεράρι. "Θέλω αυτήν...", λέει στον υπάλληλο και, τσουπ, ανοίγει την τσάντα και βγάζει το ρευστό. Μετράει ο υπάλληλος και μετά του λέει:
"Κύριε, δυστυχώς το αυτοκίνητο κάνει 57.550.600 δραχμές, με πινακίδες και τα λοιπά...". Ψάχνει στην τσέπη του ο τύπος, τίποτε. Στην άλλη, στις μέσα τσέπες, πουθενά πενηντάρικο! "Περιμένετε"
, λέει στον υπάλληλο και βγαίνει έξω. Βρίσκει ένα περίπτερο και λέει στον περιπτερά:
"Σε παρακαλώ, καλέ μου άνθρωπε, σώσε με. Όλη μου τη ζωή ήθελα να αγοράσω μια Φεράρι και άμα δεν την αγοράσω εδώ και τώρα, θα πάθω εγκεφαλικό. Θα σκάσω. Θα ψοφήσω σαν το σκυλί. Το καταλαβαίνεις; Χάνομαι! Σε ικετεύω, δώσε μου ένα πενηντάρικο να πάω να την πάρω ΤΩΡΑ και θα σ το φέρω πίσω αύριο πρωί πρωί!"
. Και ο περιπτεράς:
"Καλά, καλά. Μην τρελαίνεσαι, ρε μεγάλε. Να. Πάρε ένα κατοστάρικο και...
Πάρε μου και εμένα μία!".