Ballada o Ambitnym Holendrze
Pewien starszy człowiek, z Niderlandów rodem,
Osiągnąwszy wiele w swej pracy przez lata,
Niezwykłych sukcesów wciąż trawiony głodem,
Szukał największego spośród wyzwań świata.
Przemierzał więc kraje, pytał i rozważał,
Radził się ekspertów, babci i kuzynów,
Lecz wszystko za banał, błahostkę uważał,
A on niemożliwych chciał dokonać czynów.
Ktoś mu radził:
"Może pogodzić spróbujesz
Dowódców Hamasu wreszcie z Izraelem?",
Lecz on prychał gniewnie "No co ty? Żartujesz?
Takie łatwe sztuczki nie są moim celem!".
Jakiś czas rozważał wyjazd do Phenianu
By rozbroić wielką armię Kim Dzong Ila,
Ale zrezygnował szybko z tego planu
Uznawszy że łatwy i starczy nań chwila.
Osuszyć ocean, z piasku bicz ukręcić,
Divę operową zrobić z Mandaryny
Wszystko proste, łatwe, nudne do niechęci,
A jemu marzyły się niezwykłe czyny!
Wreszcie, w desperacji pięścią w stół uderzył:
"Niech to diabli!" krzyknął - i się diabeł zjawił,
"Witam" czart mu rzecze "Czyżbyś pan nie wierzył
Że los ci wyzwanie nieliche postawił?"
"Mam tu taką pracę dla ciebie" czart prawi,
"Której nie podejmie się geniuszy tysiąc!"
"Trudna i niewdzięczna?"
- "Trudna i niewdzięczna",
"Bez szansy na sukces?"- "Na to mogę przysiąc!".
Trafił więc do Polski, wiedząc że go kupią,
I reprezentacji w piłce jest trenerem,
A diabeł? Choć zły, to nawet jemu głupio
Jest za to, co zrobił z biednym Beenhakkerem.
Znalezione w necie. Autor mi nieznany.
0