и почнале да ја менуваат. По кратко време се расипува дигалката, па барале : камења , дрва и слични работи да потклаат под колата, да дојде повисоко за да ја извадат и да ја заменат со друга.
Успеале накако ја промениле гумата и продолжиле за Прилеп.
Таму таткото на невестата му вика на сватот од Кавадарци:
– Шо напраивте бре свату, многу се задоцнавте.
Овој му одговара:
– Абе излегоме на Плетвар и тука со снаата ебааме се, ебааме се, скоро еден саат па одвај да тргнеме навамо.
Прилепчанецов вика на жена му:
– Морее судбина. На кај го дадовме ние чупево мори жено, кај улави луѓе!
0