Разговараат поп, оџа и рабин за тоа каква сила има нивната молитва:
Попот: Одиме ние по еден планински срт со верниците кон еден манастир кога едно невреме не зафати... Ветришта дуваат, дождови, грмотевици, луѓе почнаа да паѓаат во провалија... Јас тогаш клекнав, се помолив и би чудо... Секаде невреме, само на нашата патека убавина... Фала му на бога.
Оџата: И јас слично со верниците со брод одиме... Кога од никаде едно невреме... Бродот се клати почнаа луѓето да ми паѓаат во морето... Клекнав јас и се помолив и фала му на алах... Чудо, секаде невреме само околу нашиот брод мирно море..
Рабинот: Одам јас на миса во синагогата и клекнувам да се помолам, кога... Гледам нечиј новчаник...
Ај сега земи го... А сабота е...
Се помолив како што е ред и глеј чудо... секаде сабота само околу новчаникот четврток... и си го земав.
0