Стојнке, цвете мој ја много те сакам, свак вечер на тебе мислу а свак пут кт ке те виду све поечке и поечке те посакују, осикаш ли и ти такој за мене?
Осикам Стојане, осикам свак пут кт ке те виду у стомак ми се лептир преврке, па лети, лети никако да застане..
Ех мори Стојанке, цвете мој, застанал би лептир ама нема на што да застане. А, како викаш ти, да се сга изџиркамо мрвка, па и тај лептир да се укроти мрвка...
Несмеју Стојане, несмејемо, несмо венчани, како ке се појаву дома, а па у село кт ке се расчуе.
Ај мори Стојанке, како ќе дознаев кт само ја и ти ке знајемо, ете ја нема да га метнем целога, ќе га метну сам пола?
Незнам бре Стојане, ама ако такој кажујеш сам пола, па да се изџиркамо мрвка.
Почнале да се џиркав, Стојан се занеја и забравил што обеќаја па га целога метнаја.
Стојане ти рече пола, а да га метнеше целијат?
А нееее, обеќање си јее обеќање Стојанке!!!