Ένας τύπος, ελεεινός και σουρωμένος μέχρι εκεί που δεν παίρνει, ανεβαίνει σ ένα λεωφορείο.
Κάθεται δίπλα σ έναν παπά, τραβάει μια ρουφηξιά από ένα φλασκί, βγάζει μια τσαλακωμένη εφημερίδα απ την κωλοτσέπη, σκουπίζει μ αυτήν το λερωμένο από κραγιόν και ποτό πρόσωπό του και αρχίζει να τη διαβάζει.
Σε κάποια στιγμή, γυρνάει στον παπά και του λέει:
- Πάτερ, συγγνώμη για την ενόχληση αλλά, μήπως ξέρετε τι προκαλεί την αρθρίτιδα;
- Η έκλυτη ζωή, η επαφή με φτηνές και διεστραμμένες γυναίκες, το αλκοόλ και η αυτοπεριφρόνηση τέκνο μου, του λέει με στόμφο και περιφρόνηση ο παπάς.
- Να με πάρει και να με σηκώσει! μουρμουρίζει ο μέθυσος και ξαναβυθίζεται στην εφημερίδα του.
Ο παπάς ξανασκέφτεται το τι είπε, μετανιώνει για τον τρόπο του και λέει απολογητικά:
- Συγγνώμη τέκνο μου, δεν έπρεπε να σου μιλήσω έτσι απότομα. Για πες μου, όμως, πόσο καιρό έχεις αρθρίτιδα;
- Δεν έχω πάτερ, αλλά μόλις διάβασα πως έχει ο Πάπας!