Ήταν μια φορά τρεις φίλοι και μετά από ένα αεροπορικό δυστύχημα έπεσαν στη ζούγκλα.
Καθώς περπατούσαν, βρέθηκαν μπροστά από μία σπασμένη γέφυρα, και από κάτω περνούσε ο ποταμός. Έπρεπε οπωσδήποτε να περάσουν απέναντι έτσι ξεκίνησαν να πηδούν ένας-ένας.
Ο πρώτος, ένας δυνατός και ψηλός άντρας, είπε:
"Σε παρακαλώ Θεέ μου, κάνε με πολύ δυνατό, ώστε να πηδήξω μακριά και να φτάσω στην άλλη άκρη ζωντανός."
Κι έτσι κι έγινε. Κουράστηκε λίγο, αλλά έφτασε στην απέναντι άκρη σώος και αβλαβής.
Ο δεύτερος είπε:
"Σε παρακαλώ Θεέ μου, κάνε τα πόδια μου και τα χέρια μου πιο μακριά ώστε να μπορέσω να πιαστώ από διάφορα σημεία και να φτάσω ζωντανός απέναντι".
Κι έτσι έγινε. Ο Θεός τον βοήθησε και έφτασε κι εκείνος σώος και αβλαβής απέναντι.
Ο τελευταίος ήταν ένας κοντός, λεπτός, και ένιωθε καταδικασμένος κι έτσι είπε στον Θεό:
"Θεέ μου, κάνε ότι θέλεις, φτάνει να φτάσω απέναντι ζωντανός."
Και ο Θεός τον έκανε γυναίκα! Και αυτός σαν γυναίκα άνοιξε τον χάρτη, τον μελέτησε προσεκτικά και είδε ότι στα 100 μέτρα έχει γέφυρα για να περάσεις απέναντι.