Ήταν οι αγώνες των Special Olympics για το άθλημα της κολύμβησης.
Ανεβαίνουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες επάνω στους βατήρες και περνάει ο κριτής για να τους ελέγξει.
Βλέπει τον πρώτο χωρίς πόδια! Και του λέει:
- Εσύ παλικάρι μου, πως θα κολυμπήσεις χωρίς πόδια, μπορείς;
- Εγώ έχω πολύ δυνατά χέρια και θα κολυμπήσω μόνο με αυτά!
Βλέπει τον δεύτερο αθλητή, και δεν έχει χέρια!
- Εσύ παιδί μου, πως θα κολυμπήσεις χωρίς χέρια, μπορείς;
- Εγώ έχω πάρα πολύ δυνατά πόδια, και θα κολυμπήσω μόνο με αυτά!
Βλέπει και τον τελευταίο, ο οποίος δεν έχει ούτε χέρια ούτε πόδια.
Εσύ παιδί μου, θα μπορέσεις να αγωνιστείς;
Εγώ μπορεί να μην έχω ούτε χέρια ούτε πόδια, αλλά έχω μεγάλα αυτιά και κουνώντας τα μπορώ να κολυμπάω πολύ γρήγορα!
Τον αφήνει ο κριτής να αγωνιστεί και μετά από λίγο σφυρίζει για την έναρξη του αγώνα. Μόλις πέφτουνε όλοι στο νερό αρχίζουν να κολυμπάνε, αλλά στον τελευταίο διάδρομο, ο αθλητής που κολυμπούσε με τα αυτιά, αρχίζει να πνίγεται. Τρέχει ένας με μία απόχη, τον τσακώνει και τον βγάζει έξω. Τότε βάζει μία φωνή ο αθλητής με τα μεγάλα αυτιά και λέει:
- Καλά ρε, ποιός μαλάκας μου φόρεσε σκουφάκι;/FONT>
0