Ήταν ο Ροναλντίνιο, ο Ζιντάω και ο Ανατολάκης σε ένα αεροπλάνο το οποίο έπεσε σε μια ζούγκλα στην Αφρική.
Τους πιάνουν οι Ζουλού και πάνε να σκοτώσουν τον Ροναλντίνιο.
Αρχίζει να παρακαλάει αυτός:
- Εγώ είμαι ο Ροναλντίνιο, ο καλύτερος παίκτης του κόσμου! Δεν γίνεται να με σκοτώσετε!
- Χεστήκαμε, λένε αυτοί, εμείς δεν σε ξέρουμε, και τον βάζουν στο καζάνι.
Πιάνουν τον Ζιντάν, και αρχίζει να παρακαλάει και αυτός:
- Εγώ είμαι ο Ζιντάν, ο καλύτερος παίκτης του κόσμου! Δεν γίνεται να με σκοτώσετε!
- Χεστήκαμε, λένε αυτοί, εμείς δεν σε ξέρουμε, και τον βάζουν στο καζάνι.
"Καλά," σκέφτεται ο Ανατολάκης, "άμα δεν ξερουν αυτούς, σιγά μην ξέρουν εμένα". Και κοιτάει μήπως υπάρχει καμία διέξοδος να το σκάσει!
Όπως προσπαθεί να φύγει ακούγεται μία φωνή:
- Εσύ ρε Ανατολάκη, που πας;
Γυρίζει ο Ανατολάκης και λέει:
- Καλά, που με ξέρετε εμένα;
Και απαντάει ο αρχηγός των Ζουλού:
- Ανατολάκη, εγώ είμαι παιδί μου! Ο πατέρας του Babangida!
0