Επισκέπτεται ο Υπουργός Αμυνας ένα στρατόπεδο. Τα πάντα ήταν έτοιμα και κατά το έθιμο ο Υπουργός επισκέπτεται το αναρωτήριο. Ολοι οι ασθενείς φαντάροι είναι ξαπλωμένοι, μέσα σε άσπρα σεντόνια.
Στέκεται ο Υπουργός στην άρχή του θάλαμου και ρωτά τον αρχίατρο που τον ακολουθεί.
- Τι έχει ο ασθενής;
- Αιμορροϊδες, του απαντά ο αρχίατρος.
- Και τι θεραπεία κάνει; τον ρωτά ο Υπουργός.
- Επάλειψη με ιώδιο, απαντά ο αρχίατρος.
Προχωρά ο Υπουργός στον δεύτερο φαντάρο ασθενή και ρωτά τον αρχίατρο για το τι πάσχει ο ασθενής. Ο αρχίατρος του απαντά ότι και αυτός έχει αιμορροϊδες και του εφαρμόζεται η ίδια θεραπεία με επάλειψη με ιώδιο. Το ίδιο στον τρίτο, τέταρτο, πέμπτο κλπ ασθενή.
Στο τέλος του θαλάμου, ο αρχίατρος απαντά για την πάθηση, ότι ο φαντάρος έχει αμυδγαλές και για θεραπεία, του κάνουν επάλειψη με ιώδιο.
Οταν πάει να φύγει ο Υπουργός ρωτά το καθιερωμένο, αν κανείς φαντάρος έχει κάποιο παράπονο.
Ο τελευταίος ασθενής (αυτός με τις αμυδγαλές) ανακάθεται και λέει:
- Κύριε Υπουργέ, ζητώ όταν κάνουν τις επαλείψεις με ιώδιο, ή να αρχίζουν από εμένα, ή όταν φτάνουν σε εμένα να αλλάζουν το βαμβάκι.