Είναι μια μέρα ένας παπάς και κάνει βόλτα στο πάρκο.
Εκεί που περπατάει βλέπει σε ένα παγκάκι ένα ζευγαράκι να μπαλαμουτιάζονται. Εκεί όμως που φιλιούνται, ξαφνικά το αγόρι αρπάζει την κοπελιά από τα μαλλιά και αρχίζει να της κοπανάει το κεφάλι στο παγκάκι!
Τρέχει τότε ο παπάς και τους χωρίζει.
- ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΤΕΚΝΑ ΜΟΥ!; τους ρωτάει απορημένος.
- Αστα παπά μου, απ΄ το άγχος! Απ΄ το άγχος!
- Καλά τέκνα μου! Αλλά από εδώ και στο εξής πιο ήρεμα!
Με τα πολλά ο παπάς συνεχίζει την βόλτα του και βλέπει πιο κάτω σε ένα άλλο παγκάκι μια κυρία με το μωρό της αγκαλιά να το χαϊδεύει.
Ξαφνικά όμως το αρπάζει και το αρχίζει στα χαστούκια!
Τρέχει πάλι ο παπάς, της αρπάζει το μωρό από τα χέρια, και της λέει:
- Τι κανεισ τεκνο μου!;
- Αστα παπά μου! Απ΄ το άγχος! Απ΄ το άγχος!
- Καλά τέκνο μου! Αλλά από εδώ και στο εξής πιο ήρεμα! Και συνεχίζει την βόλτα του.
Λίγο πιο κάτω όμως βλέπει σε ένα παγκάκι να κάθεται ένας παππούλης και πάει και κάθεται δίπλα του.
Όπως κάθεται βλέπει τον παππούλη να έχει μια τρίχα στα χέρια του και μία να την τεντώνει, μία να την αφήνει χαλαρή! Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα.
Ώσπου σε μια στιγμή απορημένος ο παπάς τον ρωτάει:
- Απ΄ το άγχος; Απ΄ το άγχος;
Και του απαντάει ο παππούλης:
- Όχι! ΑΠ΄ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ!