Δυο ηλικιωμένοι κύριοι συζητάνε γύρω από τα διάφορα προβλήματα υγείας που τους απασχολούν. Λέει ο ένας:
- Εγώ βρε Γιώργη, ξεχνάω. Η μνήμη μου έχει αδυνατίσει πάρα πολύ και δε ξέρω τί να κάνω...
- Α, εγώ παίρνω ένα φάρμακο σε σταγόνες και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Λέει ο άλλος.
Γεμάτος περιέργεια ο πρώτος ρωτάει:
- Και ποιο είναι το φάρμακο αυτό και πώς το λένε;
- Στάσου γιατί έχει ένα ξενικό όνομα και μου διαφεύγει... Για θύμισε μου εκείνο το μεγάλο πόλεμο...
- Το Β Παγκόσμιο Πόλεμο λες; προσπαθεί να τον βοηθήσει ο φίλος του -Όχι ρε συ, ένα άλλο μεγάλο πόλεμο...
- Ποιον βρε Γιώργη μου; Τον πρώτο παγκόσμιο μην εννοείς;
- Όχι βρε αδελφέ... Πιο παλιά!
- Α! Θα λες για τους Βαλκανικούς Πολέμους...
- Μπα, όχι! επιμένει ο Γιώργης... Για πιο παλιά σου λέω... Αυτός ο πόλεμος έγινε στην αρχαιότητα.
Η περιέργεια του φίλου του Γιώργη είχε μεγαλώσει και συνεχίζει τη προσπάθεια να βοηθήσει τη μνήμη του φίλου του.
- Α... Θα λες για το Πελοποννησιακό Πόλεμο, βρε αδελφέ...
- Μα τί λες τώρα; πιο παλιά σου λέω -Εμ μα τότε θα εννοείς τον Τρωικό Πόλεμο.
- Μπράβο, αυτόν εννοώ το βρήκες! Αυτός ο πόλεμος είχε μια αφορμή... Κάποια ωραία γυναίκα!
Ο άλλος τώρα αναφωνεί με ενθουσιασμό:
- Την Ωραία Ελένη ... Γιώργη μου.
- Αυτήν βρε αδελφέ έψαχνα από την αρχή, γιατί έχει το ίδιο όνομα με τη γυναίκα μου Και αμέσως φωνάζει προς το βάθος του σπιτιού:
- ΕΛΕΝΗΗΗΗΗΗΗ! Πώς το λένε εκείνο το εκπληκτικό φάρμακο που ενισχύει τη μνήμη;