Κηρύχθηκε κάποτε πόλεμος στο δάσος και βγήκε μια ανακοίνωση που καλούσε όλα τα ζώα του δάσους, να παρουσιαστούνε φαντάροι για να πολεμήσουν.
Φυσικά κανένα ζώο δεν ήθελε να πάει να σκοτωθεί και άρχιζαν να σκαρφίζονται διάφορα κόλπα για να τη γλυτώσουν.
Πρώτη και καλύτερη η αλεπού, κόβει την ουρά της και πάει να καταταγεί. Τη κοιτάει καλά καλά ο στρατολόγος και αποφασίζει:
- Αλεπού Αλεπουδοπούλου, χωρίς ουρά, Ι5 και τη στέλνει σπίτι της.
Αυτή, γεμάτη χαρά που τη σκαπούλαρε, λέει τα καθέκαστα στο λαγό. Ο λαγός το σκέφτεται για λίγο και μετά κόβει τα αυτιά του και πάει να παρουσιαστεί.
- Λαγός Λαγόπουλος, χωρίς αυτιά, Ι5, βγάζει το συμπέρασμά του ο στρατολόγος και στέλνει και το λαγό στο σπίτι του.
O Αρκούδος που έτυχε να περνάει από εκεί, βλέπει την Αλεπού χωρίς ουρά και το Λαγό χωρίς αυτιά και γεμάτος απορία ρωτάει τι τους έπιασε και πετσοκόφτηκαν. Όταν του λένε όλη την ιστορία, αυτός γυρίζει και τους λέει όλο απελπισία:
- Καλά εσείς είχατε κάτι να κόψετε, εγώ τι να κόψω ο φουκαράς;
- Κόψε τα παπάρια σου, του λένε και οι δύο, χωροδιακά.
- Τι λέτε μωρέ, μουρλαθήκατε τελείως; διαμαρτύρεται στην αρχή αυτός, αλλά τον τρομοκράτησαν οι άλλοι δύο ότι καλύτερα χωρίς παπάρια παρά νεκρός και κάτι παρόμοια και τελικά το αποφάσισε και τα έκοψε.
Μια και δυο πάει στη στρατολογία να παρουσιασθεί. Ο γνωστός μας τύπος τον κοιτάει λίγο και μετά λέει:
0