Μία φορά ήταν η Στεφανία που το μ... της μύριζε κρεμμυδίλα και δεν την πήδαγε κανένας.
Ένας φίλος της παθαίνει ατύχημα, τον πάνε στο νοσοκομείο και τελικά σώζεται.
Μόνο που είχε χάσει την όσφρηση του.
Βρίσκει λοιπόν ευκαιρία η Στεφανία και του την πέφτει για να πηδηχτεί, γνωρίζοντας το πρόβλημα του!
Πάει σπίτι του, τον στριμώχνει και αυτός δεν έχασε ευκαιρία, άρχισε να την πηδάει...
Για μια στιγμή της ανοίγει τα πόδια και άρχισε να της γλύφει το μ... της.
Εκεί που την έγλυφε σηκώνει το κεφάλι του και τη ρωτάει με απορία:
- Ρε Στεφανία, το μ... σου μυρίζει κρεμμυδίλα;
Και τότε η Στεφανία τον ρωτάει πως το κατάλαβε αφού δεν έχει όσφρηση.
Ο τύπος γυρνάει και της απαντάει:
- Δέκα λεπτά τώρα που σε γλύφω, μου κλαίνε τα μάτια!
0