Μια οικογένεια Ρώσων ( υπό το παλιό καθεστώς ) κατάφεραν να μεταναστεύσουν για ένα καλύτερο μέλλον στην ...
ΑΜΕΡΙΚΗ ! Κάθε αρχή και δύσκολη λοιπόν , αλλά προσπαθούσαν οι άνθρωποι να φτιάξουν τη ζωή τους . Στην οικογένεια υπήρχε ένα παιδάκι , το οποίο ένα πρωινό ήταν στην παιδική χαρά και έβλεπε τα άλλα παιδάκια να παίζουν και να τρώνε το κολατσιό τους ενώ εκείνο δεν είχε τίποτα . Δίπλα του ήταν ένα παχουλό αμερικανάκι , με μια φραντζόλα ψωμί , αλειμμένη με μαρμελάδα . Βλέποντας το Ρωσάκι που δεν έτρωγε τίποτα αλλά ξερογλειφόταν γυρνάει και του λέει . ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! Βάζει τα κλάματα το Ρωσάκι , πάει στην μάνα του και παραπονιέται ! « Μην στενοχωριέσαι αγόρι μου ! Αν στο ξαναπεί να του απαντήσεις ότι κι αυτό δεν έχει Σοσιαλισμό ! » Πράγματι λοιπόν την άλλη μέρα η ίδια σκηνή . Το αμερικανάκι με την φραντζόλα και την μαρμελάδα : ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! Τα χασε το αμερικανάκι ! Με κλάματα στα μάτια πάει στην μάνα του και της λέει τα καθέκαστα . « Και γι αυτό στενοχωριέσαι βρε κουτό ; Αν στο ξαναπεί να του απαντήσεις ότι θα κάνουμε KAI Σοσιαλισμό ! Όλα τα έχουμε κάνει ! Και αυτό θα το κάνουμε » Την άλλη μέρα λοιπόν ... στο πάρκο : ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! Και τι του απαντάει το Ρωσάκι ; ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ !