Ύστερα από ένα τρομερό ναυάγιο επιζούν και καταφέρνουν να βγουν σε ένα ερημικό νησί δύο μόνο ναυαγοί.
Η Κλώντια Σίφερ και ένας απλός Έλληνας. Μετά από κανά δυο μέρες κι αφού δεν τους είχε εντοπίσει κανείς το έριξαν στο πήδημα. Περνούσε ο καιρός και κάθε μέρα έπεφτε το έρμο πήδημα.
Πέρασε αρκετός καιρός και κάποια μέρα λέει ο τύπος στην Κλώντια:
- Αν δε σε πείραζε θέλω να μου κάνεις μια χάρη.
- Ευχαρίστως ότι θέλεις λέει αυτή.
- Θέλω να κάνεις για λίγο τον κολλητό μου φίλο το Θανάση.
- Εντάξει λέει η Κλώντια.
- Γεια σου ρε παλιόφιλε Θανάση της λέει και τη χτυπά φιλικά στην πλάτη. Χαθήκαμε ρε συ. Τι κάνεις ρε φίλε, πως είσαι?
- Μια χαρά φίλε μου. Εσύ πως τα περνάς?
- Θανάση μου καλύτερα δε γίνεται. Αφού να καταλάβεις αυτό τον καιρό πηδάω την Κλώντια Σίφερ!
0