Τη δεκαετία του 50 ένας νεαρός αποφάσισε να κάνει ένα δωράκι στην κοπέλα με την οποία έβγαινε τις τελευταίες μέρες.
Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισε να της δωρίσει ένα ζευγάρι γάντια, κάτι ρομαντικό αλλά παράλληλα όχι πολύ προσωπικό.
Μαζί με την αδελφή της αγαπημένης του (που τους έκανε "πλάτες") πήγαν σε ένα ειδικευμένο μαγαζί και αγόρασαν τα γάντια. Η αδελφούλα αγόρασε και δυο βρακάκια για τον εαυτό της. Ενώ η υπάλληλος πακετάριζε τα πράγματα, τα μπέρδεψε κι έτσι, η αδελφούλα πήρε το πακέτο με τα γάντια ενώ τα βρακάκια στάλθηκαν στην αγαπημένη του νεαρού με το παρακάτω συνοδευτικό σημείωμα:
"Αγαπημένη μου, τα διάλεξα γιατί πρόσεξα πως δεν συνηθίζεις να φοράς όταν βγαίνουμε μαζί. Αν δεν ήταν η αδερφή σου, θα διάλεγα τα μακριά με τα κουμπιά, αλλά εκείνη φοράει κοντά που βγαίνουν και πιο εύκολα. Το χρώμα τους είναι ανοιχτό αλλά η κυρία που μου τα πούλησε μου έδειξε αυτά που φοράει εδώ και τρεις βδομάδες και δεν έδειχναν καν βρώμικα. Την έβαλα να δοκιμάσει το δικό σου ζευγάρι και έδειχναν πολύ όμορφα πάνω της. Θα ήθελα να ήμουν μαζί σου όταν θα τα φοράς για πρώτη φορά, γιατί σίγουρα θα τα πιάσουν και άλλοι πριν σε ξαναδώ. Όταν τα βγάζεις, θυμήσου πως πρέπει να φυσάς μέσα τους πριν τα βάλεις στο συρτάρι σου γιατί υγραίνονται από τη χρήση. Σκέψου πόσες φορές θα τα φιλήσω στις μέρες που έρχονται. Ελπίζω να τα φοράς την Παρασκευή που θα βρεθούμε."