Δύο παππούδες με Αλτσχάιμερ βρίσκονται στην παραλία.
Καθώς περπατούν λέει ο ένας:
- Πάω να πάρω ένα παγωτό.
- Πάρε μου κι εμένα ένα, του λέει ο δεύτερος.
- Ρε φίλε, ευχαρίστως να σου πάρω, αλλά πώς να το θυμηθώ;
- Θα το λες συνέχεια από μέσα σου.
- Έγινε, τι παγωτό θέλεις;
- Κρέμα - φράουλα. Φεύγει λοιπόν ο ένας για να πάρει τα παγωτά και καθώς προχωράει μονολογεί:
- Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα...
Καθώς έχει ήδη απομακρυνθεί του φωνάζει ο άλλος :
- Πες τους, σε παρακαλώ, να βάλουν και λίγη σαντιγύ.
- Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ. Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ. Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ.
- ... Και λίγο σιρόπι... ακούει μετά από λίγο.
- Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι. Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι. Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι.
Παγωτό κρέμα - φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι...
Μετά από κανένα μισάωρο τέλος πάντων επιστρέφει κρατώντας δύο τυρόπιτες.
- ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; ρωτάει ο πρώτος, φανερά εκνευρισμένος.
- Οι τυρόπιτες που ζήτησες.
- Και η coca-cola μου που ειναι;
0