Είναι δυο τύποι και συζητούν για τους νέους της εποχής.
- Α, εγώ τους συμπαθώ τους ΕΜΟ, λέει ο ένας.
- Α πα πα! του λεει ο άλλος. Έγώ, μόνο που τους βλέπω να πετάνε δακρυγόνα στους δρόμους και κάνουν εξεγέρσεις, τους σιχαίνομαι!
- Τους μπερδεύεις με τους αναρχικούς! του λέει ο άλλος.
- Συγνώμη, ανατριχιάζω που τους κοιτάω με τα ξυρισμένα τους καφάλια.
- Τους μπερδέυεις με τους νεοναζί! του ξαναλέει ο πρώτος.
- Ναι, που φοράνε τις κουκούλες στα κεφάλια και περπατάνε σαν μαύροι!
- Τους μπερδεύεις με τους κάγκουρες. Απαντά ο φίλος του.
- Σιγά μωρέ, που μου μοστράρουν μες στα διθέσια με τα σινιέ και τους και μαζεύουνε ήλιο στην Κηφισιά!
- Τους μπερδεύεις με τους τρέντυ.
- Ε, και τι έιναι τελικά αυτοί οι ΕΜΟ;
- Είναι αυτοί που φασώνονται χωρίς λόγο, και μέσα στην απόλυτη απογοήτευση για την ζωή, ψάχνουν την λύση στο θέμα της αυτοκτονίας.
- Τους μπερδέυεις με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας!
0