Έφτασε κάποτε στο χωριό ένας επιθεωρητής, φανατικός υποστηρικτής του κόμματος που κυβερνούσε, για να ελέγξει ένα δάσκαλο γνωστό «αντιφρονούντα».
- "Ώστε αντίθετος με το κόμμα μας ο δάσκαλος έ; Το γαϊδούρι! Θα του δείξω εγώ αύριο στο σχολείο," έλεγε στο καφενείο του χωριού θυμωμένος.
Κάτι πήρε το αυτί του δάσκαλου από τις απειλές του επιθεωρητή και προετοιμάστηκε κατάλληλα για το μάθημα που θα έκανε την επομένη στα παιδιά, παρουσία του επιθεωρητή.
- "Σήμερα παιδιά, είπε ο δάσκαλος, θα μιλήσουμε για τα σημεία στίξης. Ένα από τα σημεία στίξης είναι και το κόμμα."
Ο επιθεωρητής παρακολουθούσε έτοιμος να ξεμπροστιάσει το δάσκαλο, μόλις αυτός θα έκανε το πρώτο λάθος στη διδασκαλία.
- "Σας γράφω στον πίνακα δύο παραδείγματα," συνέχισε ο δάσκαλος.
Και γράφει:
"Ο δάσκαλος, είπε ο επιθεωρητής, είναι γαϊδούρι."
"Ο δάσκαλος είπε ο επιθεωρητής είναι γαϊδούρι."
Ρωτάει κατόπιν στα παιδιά :
- "Μπορείτε να καταλάβετε παιδιά ποιος τελικά αποκαλείται
Γαϊδούρι;"
- "Στην πρώτη περίπτωση κύριε," απάντησε ο καλύτερος μαθητής της τάξης, "είναι ο δάσκαλος, γιατί υπάρχει το κόμμα, ενώ στην δεύτερη περίπτωση ο επιθεωρητής ,γιατί δεν υπάρχει το κόμμα."
- "Μπράβο Γιαννάκη," είπε ο δάσκαλος και απευθυνόμενος σε όλους τους μαθητές της τάξης:
- "Βλέπετε παιδιά ότι όταν στην εκπαίδευση μπερδεύουμε τα κόμματα τότε ο καθένας από μας μπορεί να γίνει γαϊδούρι!"