Orman kralı aslan bir gün tatile çıkmaya karar vermiş ve yerine vekalet etmesi için tavşanı seçmiş. Bu kararını da bir toplantıyla bütün hayvanlara iletmiş. Toplantıda:
- Eğer ben yokken tavşana saygıda kusur ederseniz,hepinizi mahvederim, demiş. Ertesi gün olmuş tavşan büyük bir sevinçle uyanmış ve dışarı çıkmış. Elleri arkasında keyifle ve kibirle ormanda dolaşmaya başlamış. Biraz sonra yılanı dere kenarında su içerken görmüş. Sessizce yaklaşıp yılanın ensesine sağlam bir tokat atmış. Hışımla arkasına dönen yılan tam tavşanı sokacakken aslanın tatile gitmeden önce toplantıda söyledikleri aklına gelmiş. Bunun üzerine sinirli bir şekilde önüne eğilerek :
- Hürmetler tavşan abi, demiş. Tavşan gezinmeye devam ederken yaban domuzunu çalıların üstünde uyurken görmüş. Eline bir sopa alıp domuzun kafasına vurmuş. Hışımla uyanan yaban domuzu tam tavşanı ısıracakken,aslanın tatile gitmeden önce toplantıda söyledikleri aklına gelmiş. Oda önüne eğilerek :
- Hürmetler tavşan abi, demiş. Tavşan daha bir keyiflenmiş,kendine daha bir güvenir hale gelmiş dolaşmaya devam ediyormuş. Bu sırada ağaçtan sarkan bal kovanını almaya çalışan ayıyı görmüş."Dur şunada bi' pislik yapıyım" demiş kendi kendine. Ayıya arkadan yaklaşmış ve ayının kıçına okkalı bir parmak atmış. Ayı öyle bir sinilenmiş öyle bir sinirlenmiş ki. Arkasına dönmüş tavşanı yakalamış bir sikmiş bir dövmüş bir sikmiş bir dövmüş. Tavşanın pestilini çıkarmış bir kenara atmış ve homurdana homurdana uzaklaşmış. Tavşa güçlükle yerinden doğrulmuş ayının arkasından bakarak "Ulan ayı oğlu ayı hiçbir toplantıyada katılmaz ki" demiş.
0