Δυο φίλοι κάθονται στο καφενείο, ο Κώστας και ο Σταύρος:
- Σε παρακαλώ, ρε Σταύρο, απασχόλα τον παπά μέχρι να πεταχτώ στην παπαδιά να κανουμε τρελίτσες και να έρτω να σε πάρω παλι.
- Καλα, ρε φίλε, και τί να του πώ;
- Ε, κάτι θα σκεφτείς να του πείς.
- Μα ψέματα; Όχι. Δεν πάω.
- Κάντο για μένα. Δεν είναι τίποτα.
Τελοσπάντων, μετά από ώρα καταφέρνει ο Κωστας να πείσει τον Σταύρο να απασχολήσει τον παπά.
Πηγαίνει λοιπόν ο Σταύρος και αρχίζει να εξομολογείται. Αραδιάζει ότι ψέμα του κατεβαίνει στο κεφάλι για να τον απασχολήσει, αλλά στο τέλος νιώθει ενοχές.
- Πάτερ μου, όλα αυτά που σας είπα ήταν όλα ψέματα.
- Τί εννοείς τέκνον μου; του απαντάει ο παπάς απορημένος.
- Ο φίλος μου, μου ζήτησε να σας απασχολήσω μέχρι να πάει σπίτι σας και να κάνει τρελίτσες με την γυναίκα σας.
Και του απαντάει ο παπάς.
- Φίλε μου, πήγαινε σπίτι σου μήπως προλάβεις, γιατί εμένα η παπαδιά επέθανε πρίν 3 χρόνια.
0