Ήταν ένας άνθρωπος πολύ ευσεβής και ήθελε να έχει τον πιο υπέροχο πίνακα του Μυστικού Δείπνου, όσο και να του κόστιζε.
Τελικά πήγε στον καλύτερο ζωγράφο και του λέει:
- Γειά σας. Θα ήθελα να μου ζωγραφίσετε τον Μυστικό Δείπνο με τον πιο υπέροχο τρόπο. Τα χρήματα δεν με απασχολούν...
- Εντάξει, ελάτε σε 6 μήνες.
Περνούν οι 6 μήνες και πηγαίνει πάλι στον ζωγράφο:
- Γεια σας. Είμαι ο κύριος που είχε ζητήσει τον πίνακα με τον Μυστικό Δείπνο.
- Ναι βέβαια. Πάμε επάνω να σας τον δείξω.
Του τον δείχνει και ήταν πραγματικά υπέροχος πίνακας. Υπέροχα χρώματα, ρεαλιστικά καλοφτιαγμένα πρόσωπα...
- Δεν λέω, πολύ ωραίος, λέει ο πελάτης, αλλά θα ήθελα και λίγη κίνηση.
- Εντάξει, αυτό διορθώνεται, απλά δώστε μου 3 μήνες περιθώριο.
Περνούν οι 3 μήνες, ξαναπηγαίνει στον ζωγράφο, ο πίνακας ήταν 1000 φορές καλύτερος. Ένα αληθινό έργο τέχνης!
- Πραγματικά υπέροχος, λέει ο πελάτης, αλλά θα ήθελα λίγη ακόμα κίνηση.
- Μα άνθρωπέ μου, πίνακας είναι! εκνευρίζεται ο ζωγράφος. Πόση κίνηση να έχει πια;
- Ναι, έχετε δίκιο, αλλά θα ήθελα λίγη περισσότερη κίνηση...
- Ξαναελάτε σε 2 μήνες...
Ξαναπηγαίνει σε δύο μήνες:
- Γεια, ήρθα για τον πίνακα του Μυστικού Δείπνου...
- Α, ναι! Πηγαίνετε πάνω να τον δείτε, και κατεβήτε να με πληρώσετε.
Πηγαίνει ο πελάτης πάνω, και τι να δει! Ο Χριστός να κάθεται και να κάνει ναργιλέ, οι μαθητές πάνω στα τραπέζια να χορεύουν ζεϊμπέκικο, και η Μαρία η Μαγδαληνή να τραβάει κάποιον προς τις τουαλέτες...
Βάζει τις φωνές!
Ανεβαίνει πάνω ο ζωγράφος.
- Τι είναι αυτό, άνθρωπέ μου! ρωτάει έξαλλος ο πελάτης.
Και ο ζωγράφος απαντά:
- Πραγματικά δεν ξέρω! Εγώ όταν τον τελείωσα ήταν όλοι στις θέσεις τους!