Ήταν δύο καλόγριες. Η Αδελφή Μαθηματικά (ΑΜ) και η Αδελφή Λογική (ΑΛ). Ενα βράδυ, καθώς σουρούπωνε ήταν και οι δύο ακόμη μακριά από το μοναστήρι.
Αμ:
- Προσέξατε τον άνδρα που μας παρακολουθεί εδώ και 37 λεπτά; Αναρωτιέμαι τι να θέλει.
ΑΛ: Λογικά, θα θέλει να μας βιάσει.
Αμ:
- Ωχ, όχι. Στην απόσταση που βρίσκεται, θα μας προφτάσει σε λιγότερο από 15. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Αλ:
- Το μόνο λογικό φυσικά. Να βαδίσουμε γρήγορα.
Αμ:
- Δεν καταφέραμε τίποτα.
Αλ:
- Μα φυσικά. Ο άνδρας έκανε το πιο λογικό πράγμα που μπορούσε. Ανέπτυξε ταχύτητα και ο ίδιος.
Αμ:
- Τότε τι κάνουμε;
Σε ένα λεπτό θα μας έχει φτάσει.
Αλ:
- Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσείς από εδώ και εγώ από εκεί. Δεν θα μπορεί να μας ακολουθήσει και τις δύο.
Ο άνδρας επέλεξε να ακολουθήσει την Αδελφή Λογική. Η Αδελφή Μαθηματικά φτάνει στο μοναστήρι και ανησυχεί για την ΑΛ που δεν έχει φανεί ακόμη.
Όταν τελικά φτάνει και εκείνη στο μοναστήρι, τρέχει να της μιλήσει με αγωνία.
Αμ:
- Δόξα τω Θεώ. Φτάσατε. Τι συνέβη;
Αλ:
- Συνέβη το πιο λογικό. Αρχισα να τρέχω και ο άνδρας έκανε το ίδιο.
Αμ:
- Και μετά;
Αλ:
- Συνέβη το πιο λογικό. Με πρόφτασε.
Αμ:
- Θεέ μου! Και μετά;
Αλ:
- Ο,τι ήταν πιο λογικό να κάνω. Σήκωσα τη ρόμπα μου.
Αμ:
- Πώς; Και μετά τι έγινε;
Αλ:
- Του ξέφυγα. Λογικό δεν είναι αδελφή; Μια καλόγρια με τη ρόμπα σηκωμένη τρέχει πιο γρήγορα από έναν άντρα με κατεβασμένα τα παντελόνια.
0