Ήταν ο Γιάννης και ο Παναγιώτης στο σινεμά και έβλεπαν μια ταινία. Μπροστά τους ήταν ένας καράφλας, γεροδεμένος και ψηλός. Λέει ο Γιάννης:
Γιάννης :
- Βάζουμε στοίχημα 5 ευρώ να του δώσω φάπα χωρίς να με σπάσει στο ξύλο;
Παναγιώτης :
- Εντάξει.
Του ρίχνει την φάπα ο Γιάννης. "ΠΑΦ".
Γιάννης :
- Ρε, Γιώργο, εσύ είσαι;
Καράφλας :
- Δεν είμαι ο Γιώργος.
Γιάννης :
- Συγνώμη.
Δεν τον έσπασε στο ξύλο ο καράφλας.
Γιάννης :
- Δώσε τα 5 ευρώ.
Ο Παναγιώτης τι να κάνει, του τα δίνει τα 5 ευρώ.
Μετά από 10 λεπτά.
Γιάννης :
- Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να του δώσω πάλι μία φάπα χωρίς να με δείρει;
Παναγιώτης :
- Βάζω , τώρα δεν μπορεί, θα σε δείρει.
Ρίχνει ο Γιάννης στον καραφλό την φάπα. "ΠΑΦ"
Γιάννης :
- Ρε, Γιώργο εσύ είσαι σίγουρα! Δεν μπορεί!
Καράφλας :
- Κύριε, σας το είπα, δεν είμαι ο Γιώργος.
Γιάννης :
- Δεν γίνεται τέτοια ομοιότητα
Καράφλας :
- Πολλοί άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους.
Γιάννης :
- Εντάξει, συγνώμη.
Ο Γιάννης πάλι κέρδισε το στοίχημα και παίρνει πάλι άλλα 5 ευρώ.
Ο Καράφλας φεύγει από εκείνη την θέση που καθόταν και πάει να κάτσει πιο πάνω.
Γιάννης :
- Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να πάω εκεί πάνω και να του ρίξω άλλη μία φάπα;
Παναγιώτης :
- Βάζω. Τώρα σίγουρα θα σε δείρει, σίγουρα.
Πάει ο Γιάννης πιο πάνω να κάτσει. Πάει στον καράφλα και του ρίχνει μία φάπα και του λέει:
- Εδώ είσαι, ρε Γιώργο, και ρίχνω φάπες στον άλλον συνέχεια;
0