Ο Γιέλτσιν ζητάει νέα γραμματέα.
Μία από τις κοπέλες που πάνε στο γραφείο του για να τους πάρει συνέντευξη, καθόλα ωραία, φοράει κοντή φούστα και κάθεται απέναντι στον πρόεδρο και απαντά στις ερωτήσεις του:
"Tί ξένες γλώσσες ξέρεις;"
"Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά" απαντάει εκείνη και συγχρόνως βάζει το πόδι της πάνω στο άλλο.
Τότε ο Γιέλτσιν βλέπει ένα μεγάλο τατουάζ στο μπούτι της κοπέλας που έχει τον Λένιν. "Πω, πω -της λέει- μπορώ να φιλήσω τον μεγάλο ηγέτη;"
"Nαι, φυσικά" του λέει εκείνη.
Επιστρέφει εκείνος στο γραφείο του και συνεχίζει τις ερωτήσεις:
"Τι εμπειρία έχεις σαν γραμματέας;"
"Έχω δουλέψει στον τάδε, στον τάδε.."
Απαντά εκείνη, αραδιάζοντας μια ολόκληρη λίστα από διαφορετικούς πολιτικούς που έχει εργαστεί σαν γραμματέας και αλλάζει θέση ανεβάζοντας το άλλο της πόδι πάνω στο άλλο. Ξανά ο πρόεδρος έκθαμβος όταν βλέπει πως στο πόδι της υπάρχει το τατουάζ του Γκορμπατσόφ, πετάγεται πάνω και της λέει:
"Μπορώ να φιλήσω τον επίσης μεγάλο ηγέτη που τόσα έχει προσφέρει στη χώρα μας;"
"Φυσικά και μπορείτε" λέει εκείνη.
Συγκινημένος ο πρόεδρος επιστρέφει στο γραφείο του και συνεχίζει τη συνέντευξη με την κοπέλα, η οποία στο μεταξύ έχει αλλάξει θέση και έχει ανοιχτά τα πόδια της. Εκεί.. έχει τατουάζ του Κλίντον!
Έξαλλος ο πρόεδρος πετάγεται και πάει κοντά στην κοπέλα ξεκουμπώνοντας το φερμουάρ του. "Αυτόν όμως θα μου επιτρέψεις να τον γ..., γιατί δεν τον πάω καθόλου!
Ήταν ο Μπους, ο Μπλερ κι ο Καραμανλής σε ένα αεροπλάνο το οποίο έπεσε στη ζούγκλα...
Ε, όπως φαντάζεστε, σώθηκαν μόνο οι καλοί κύριοι παραπάνω κι έτσι έψαχναν μια λύση για να επιστρέψουν στον πολιτισμό.
Οπως περπατούσαν στη ζούγκλα βρίσκουν ένα μπορδέλο. (Είναι και κωλόφαρδοι).
Μπαινουν μέσα βρίσκουν την τσατσά κι της λένε οτι είναι πρωθυπουργοί κι θελουν να πάρουν τηλέφωνο στις χώρες τους.
Πέρνει πρώτος ο Bush:
- Είμαι εντάξει. Εντοπίστε την κλήση και στείλτε το προσωπικό μου αεροπλάνο αμέσως.
Κλείνει το τηλέφωνο.
- Τί χρωστάω; ρωτά την τσατσά.
- 500 δολάρια, λέει η τσατσά.
Πληρώνει ο Μπους.
Μετά παίρνει τηλέφωνο ο Μπλέρ. Μιλάει λίγο παραπάνω, προέκυψαν ακι κάτι επείγοντα θέματα, το κλείνει και αυτός.
- Τι χρωστάω;
- 1900 δολλάρια.
Πληρώνει και ο Μπλερ.
Παίρνει μετά ο Καραμανλής.
Τον έχουν μισή ώρα να περιμένει στην γραμμή, προσπαθεί να βρει κάποιον αρμόδιο επιτέλους να μιλήσει, περνά καμιά ώρα.
Στο τέλος συνεννοείται.
- Πόσα χρωστάω; λέει στην τσατσά.
- 4,60 δολλάρια.
Τα παίρνουν οι άλλοι δύο.
- Καλά, αυτός που μίλαγε μια ώρα πληρώνει 4,60 και εμάς μας χρέωσες της Παναγιάς τα μάτια για δυό λεπτά;
- Α, δεν το ξέρατε; λέει η τσατσά. Από μπορδέλο σε μπορδέλο είναι αστική η χρέωση!
Ο Μπους ξεκινά περιοδεία στην Αμερικάνικη επαρχία και σε κάποιο χωριό, το αυτοκίνητό του σκοτώνει μια κότα.
- Μην στεναχωριέσαι, λέει στον οδηγό του. Θα πάω εγώ να καθαρίσω με τον ιδιοκτήτη της και σε λίγο επιστρέφω...
Μετά από 10λεπτά βγαίνει καταματωμένος, με σκισμένα ρούχα από το αγρόσπιτο, μπαίνει στο αυτοκίνητο και σχολιάζει εκνευρισμένος:
- Μα τι χωριάτες που είναι αυτοί! Τόση φασαρία για μια κότα και δεν σηκώνανε και κουβέντα! Με σμπαραλιάσανε στο ξύλο οι αγροίκοι. Πάμε να φύγουμε από δω.
Σε κάποια άλλη πόλη, το αυτοκίνητο πατάει ένα γουρούνι και το σκοτώνει. Ο Μπούς τρομοκρατημένος λέει στον οδηγό του. Να πάς εσύ τώρα, να τους πληρώσεις όσα θέλουν και να φύγουμε γρήγορα.
Πράγματι ο οδηγός πηγαίνει, περνά 1 ώρα, περνάνε 2 ώρες και κάποια στιγμή βγαίνει ο οδηγός, αγκαλιά με τους κατοίκους, σιγοτραγουδώντας, γεμάτος δώρα και μέσα στην καλή χαρά.
- Τι έγινε ρωτάει ο Μπους. Πως το κατάφερες αυτό και δεν θύμωσαν;
- Δεν ξέρω πρόεδρε. Εγώ μπήκα στο σπίτι και τους είπα με σοβαρό ύφος:
"Καλημέρα σας! Είμαι ο οδηγός του προέδρου Μπους. Το γουρούνι είναι νεκρό"!
Nέα Γιόρκη ώρα μηδέν ο πρώτος πύργος έχει ήδη πέσει και ο 2ος φλέγεται και είναι έτοιμος να καταρρεύσει, οι Αμερικάνοι έχουν χάσει τους περισσότερους πυροσβέστες από την κατάρρευση του πρώτου πύργου και κάνουν έκκληση για βοήθεια.
Ο πρόεδρος Μπους καλεί στο πορτοκαλί τηλέφωνο τον Σημίτη να του στείλει επειγόντως την καλύτερη ΕΜΑΚ του κόσμου, στέλνει λοιπόν ένα αεροπλάνο με ταχύτητα πάνω από 5 ΜΑΧ και σε λίγα λεπτά η Ελληνική ΕΜΑΚ που αποτελείται από τον Kωστίκα και τον Γιωρίκα φτάνει κάτω από τον πύργο.
Στον 113ο όροφο είναι ένα νηπιαγωγείο που κινδυνεύει. Αφού παίρνουν το τελικό ΟΚ ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας αναλαμβάνουν δράση. Ο Γιωρίκας τοποθετεί ειδικές βεντούζες στα χέρια - πόδια και αρχίζει την αναρρίχηση, ο Κωστίκας παρακολουθεί με κιάλια από κάτω.
Σε χρόνο dt ο Γιωρίκας σαν τον Spiderman έχει ανέβει στον 113ο όροφο, σπάει το τζάμι και μπαίνει στο χώρο του νηπιαγωγείου, αρπάζει το πρώτο αγοράκι και το πετάει από το παράθυρο, ο Κωστίκας το βλέπει με τα κιάλια να πέφτει στο κενό, ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία, τελευταία στιγμή πριν πέσει στο έδαφος ο Κωστίκας αφήνει τα κιάλια και με αστραπιαία κίνηση το αρπάζει και το αφήνει στο έδαφος.
Ο κόσμος ενθουσιασμένος γύρω του χειροκροτά. Eπάνω ο Γιωρίκας αρπάζει ξανά και ξανά τα παιδάκια τα πετάει από το παράθυρο και επαναλαμβάνεται επιτυχώς η διαδικασία.
Σε μια στιγμή ο Γιωρίκας Έχει μπροστά του ένα μαύρο παιδάκι το πετάει κι αυτό από το παράθυρο, ο Κωστίκας από κάτω το παρακολουθεί με τα κιάλια, αλλά δεν κάνει καμία κίνηση να το σώσει, αφήνοντας το να σκάσει στο έδαφος. Aκούγεται ένα επιφώνημα απογοήτευσης από τον κόσμο που παρακολουθεί-δεν αντέδρασε εγκαίρως σκέφτονται- ο Γιωρίκας συναντά επάνω και δεύτερο μαυράκι, το πετάει από το παράθυρο, ο Γιωρίκας το βλέπει με τα κιάλια αλλά πάλι δεν αντιδρά και το αφήνει να σκάσει κάτω.
Aνοίγει τότε τον ασύρματο ο Γιωρίκας και λέει στον Kωστίκα επάνω:
- "Δεν έχουμε πολύ χρόνο, μην μου ρίχνεις τα καμένα!"