Η κυρία του σπιτιού έχει μπει στο μπάνιο για λίγο. Οπότε χτυπάει το τηλέφωνο και ο μόνος που είναι στο σπίτι για να το σηκώσει είναι η υπηρέτρια. Το σηκώνει λοιπόν και λέει:
- Παρακαλώ;
- Έλα Μαρία, εσύ είσαι; Η κυρία σου που είναι; Ο κύριος Παπαδόπουλος είμαι. Μπορείς να μου τη δώσεις να της μιλήσω;
- Ε... Ξέρετε κύριε Παπαδόπουλε, τώρα δεν μπορεί. Χέζει.
- ...! Εεεε... Εντάξει Μαρία μου. Θα την πάρω αργότερα. Ευχαριστώ.
Μετά από λίγο, ξαναπαίρνει ο κύριος Παπαδόπουλος και βρίσκει την κυρία Ελένη. Της λέει λοιπόν για το περιστατικό με την υπηρέτρια και ότι πρέπει ίσως να της κάνει κάποιες συστάσεις. Οπότε πιάνει την Μαρία η κυρία Ελένη και της λέει:
- Μαρία παιδί μου, αν σε παίρνουν και δεν είμαι διαθέσιμη όπως πριν, προσπάθησε να είσαι λίγο πιο διακριτική, και να μη λες ακριβός ότι κάνω εγώ στο μπάνιο.
- Δηλαδή κυρία τι να λέω;
- Ε μπορείς για παράδειγμα να λες : Είναι στο μέρος αυτή τη στιγμή, ή απλά: Είναι στο μπάνιο. Να σας πάρει εκείνη;
- Μάλιστα κυρία, μην ανησυχείτε.
Ξαναπαίρνει λοιπόν μια μέρα ο κύριος Παπαδόπουλος. Το σηκώνει η Μαρία καθώς η κυρία ήταν πάλι στην τουαλέτα (τι σύμπτωση!)
- Παρακαλώ;
- Έλα Μαρία παιδί μου, είναι εκεί η κυρία σου; Θέλω να της μιλήσω.
- Ξέρετε κύριε Παπαδόπουλε, αυτή τη στιγμή δεν μπορεί γιατί είναι στο μπάνιο.
- Ααα μάλιστα, δεν πειράζει Μαρία μου. Ξέρεις μήπως αν θα αργήσει;
- Νομίζω ότι θα αργήσει λίγο κύριε Παπαδόπουλε, γιατί... μπήκε μέσα κλάνοντας...!