Κάποιος πλασιέ μπαίνει στον κήπο ενός σπιτιού και βλέπει ένα πεντάχρονο μπόμπιρα ανάμεσα σε κάτι θάμνους...
Ακολουθεί ο διάλογος:
Πλασιέ: Αγοράκι μου φώναξε τη μαμά σου.
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι απασχολημένη κύριε...
Πλασιέ: Τότε φώναξέ μου το μπαμπά σου.
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι και αυτός απασχολημένος κύριε...
Πλασιέ: Μήπως έχεις κανένα μεγαλύτερο αδελφάκι;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) ‘Εχω δύο αλλά είναι και αυτά πολύ απασχολημένα κύριε...
Πλασιέ: Μήπως είναι μέσα ο παππούς ή η γιαγιά σου;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Ναί αλλά είναι και αυτοί απασχολημένοι.
Πλασιέ: (με φανερά σημάδια εκνευρισμού) Μα τέλος πάντων μήπως υπάρχει κανείς άλλος μέσα στο σπίτι σας;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι οι αστυνομικοί κύριε, αλλά είναι και αυτοί πολύ απασχολημένοι...
Πλασιέ: (ξεσπώντας) Μα τί κανουν, τέλος πάντων, όλοι αυτοί οι άνθρωποι ;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Ψάχνουν από προχτές να με βρούν...