Κατεβαίνει μια μέρα ένας Βλάχος στην Αθήνα και μπαίνει μέσα σ` ένα φαρμακείο. Αφού περίμενε στην ουρά για αρκετή ώρα, κάποια στιγμή πλησιάζει την υπάλληλο και της λέει:
- "Θέλω λίγη βαζελίνη για τον πο**σο μου."
- "Τίίί; Δε ντρέπεσαι;", του φωνάζει η υπάλληλος, "τι πράγματα είναι αυτά;". Φωνές, κακό, ο κόσμος κοίταγε... Κατεβαίνει και ο φαρμακοποιός απ` το πατάρι, ακούγοντας τις φωνές, και ρωτάει τι συμβαίνει. Του εξηγεί η υπάλληλος το τι έχει συμβεί, οπότε πιάνει τον βλάχο, ο φαρμακοποιός και του λέει:
- "Αυτά τα πράγματα δεν τα λένε έτσι ωμά."
- "Και πως να το πω;", λέει ο Βλάχος. - "Θα πεις: θέλω λίγην λεπτήν ουσίαν δια λεπτήν χρήσην!"
- "Και θα καταλάβει η υπάλληλος;", απαντά ο Βλάχος. - "Βεβαίως!", του λέει ο φαρμακοποιός, "γι` αυτό είναι εκπαιδευμένη." Πάει λοιπόν πάλι ο Βλάχος στη κοπέλα και της λέει:
- "Θέλω λίγη λεπτήν ουσίαν δια λεπτήν χρήσην."
- "Βεβαίως κύριε, πόσο να σας βάλω;" O Βλάχος σκέφτεται λίγο και απαντάει:
- "Βάλε για καμιά δεκαριά γαμ**ια!"