Κεντρική πύλη εισόδου στρατοπέδου κάπου στα βόρεια. Ο νεοσύλλεκτος φαντάρος φυλάει σκοπιά, ακριβώς μέσα απA τα κάγκελα.
Σε λίγο φτάνει ο επιλοχίας με κάποιους στρατιώτες και τους παρατάσσει στις δύο πλευρές της εισόδου.
- Εδώ και ακίνητοι, λέει, σε λίγο φτάνει ο στρατηγός για επιθεώρηση
Του στρατοπέδου και προσέξτε καλά. Σας θέλω "κλαρίνα" όταν
Διατάξω "παρουσιάστε...".
Η ώρα όμως περνούσε κι ο στρατηγός δεν φαινόταν πουθενά. Το
Κρύο έτσουζε, είχε αρχίσει και να χιονίζει, οπότε ο επιλοχίας
Έχασε την υπομονή και την ψυχραιμία του κι άρχισε να κόβει
Βόλτες πάνω κάτω βρίζοντας και στολίζοντας με διάφορα...
Κοσμητικά επίθετα τον στρατηγό. "ο μ...,ο έτσι, ο αλλιώς..."
Όλα αυτά φυσικά δυνατά και "εις επήκοον" όλων, μηδέ του
Νεοσύλλεκτου φρουρού εξαιρουμένου.
Αφού πέρασε ακόμη κάμποση ώρα και ο στρατηγός δεν φαινόταν,
Νευριασμένος όπως ήταν ο επιλοχίας, μαζεύει τους στρατιώτες και φεύγει. Σε κανένα μισάωρο μετά την αναχώρησή του, να και
Σταματάει μπροστά στην πύλη ένα στρατιωτικό τζιπ και κατεβαίνει
Ένας γαλονάς.
- Aλτ! Τίς εί; τον ρωτάει ο φρουρός.
- Στρατηγός Τάδε, του απαντάει.
- Μ... Μ εσύ ρε ο στρατηγός; Κακομοίρη μου, μη σε δει ο επιλοχίας
Την έχεις βαμμένη με τα νεύρα που σου έχει...