Δύο νέοι αγαπιούνται παράφορα και αποφασίζουν να παντρευτούν.
- Θα έρθω σπίτι να σε ζητήσω από τους δικούς σου... λέει ο νέος.
- Να έρθεις αγάπη μου... το θέλω πολύ... αλλά να ξέρεις ότι οι δικοί μου έχουν ένα πατροπαράδοτο έθιμο για αυτή τη μέρα...
- Τι δηλαδή; ξαναλέει ο νέος.
- Να, λέει η κοπέλα, κάνουμε τραπέζι στον γαμπρό και προσφέρουμε φασολάδα σαν αρχή... μετά στιφάδο... φρούτα γλυκό.
- Κανένα πρόβλημα αγάπη μου... εγώ να σε παντρευτώ κι ότι θέλουν οι δικοί σου ας προσφέρουν στο τραπέζι...
Πράγματι πηγαίνει την επόμενη στο σπίτι σαν γαμπρός με το λογικό τρακ,
Τον βάζουν στην κεφαλή του τραπεζιού, απέναντι του κάθεται η τσαούσα πεθερά και γύρω γύρω οι λοιποί συγγενείς.
Στα πόδια του γαμπρού πάει και κάθεται το σκυλάκι του σπιτιού ο Αζώρ...
... Άρχισαν να έρχονται τα πιάτα... κατά πρώτον τα ορεκτικά...
Από το στρες ο γαμπρός του έρχεται να "αερισθεί" κοινώς να κλάσει...
- Πφ, πφ... την αφήνει απαλά ο γαμπρός και παρακαλά μη... μυρίσει.
Από απέναντι η πεθερά - γάτα - σκύβει κάτω από το τραπέζι σηκώνει το τραπεζομάνδηλο και φωνάζει...
- Αζώρ, Αζώρ, ααααααα και δαγκώνει το δάκτυλο της παραστατικά.
Σκύβει ο γαμπρός διακριτικά και χαϊδεύει το σκυλάκι... "αα καλό μου εσύ την πλήρωσες σαν κάτι να κατάλαβε η "φώκια"
Του ξανάρχεται του γαμπρού να κλάσει, σκέφτεται ότι ο σκύλος θα την πληρώσει πάλι την ... Αφήνει πιο θαρρετά...
Πριτς, Πριτς, Πριτς...
Ξανασκύβει η πεθερά και ξαναφωνάζει... Αζωρ, Αζώρ... Ααααχ αφιλότιμο σκυλάκι ... Ααααχ
Ξανασκύβει το ξαναχαϊδεύει ο γαμπρός το σκυλάκι ... Τον σωτήρα του!
Τρώνε την φασολάδα... και αρχίζει να ενεργεί... η αφιλότιμη...!
Του ξανάρχεται του γαμπρού η "φασουλοποιημένη πορδή" και...
- Πριτς ζαρτ ζααααρρρρτ την αφήνει ακόμη πιο ηχηρά και ελεύθερα
Ξανασκύβει η πεθερά και φωνάζει... Α ζ ω ρ, Α ζ ω ρ, Ααααααααααααααααχχχ τι θα σε κάνω άτιμο σκυλί...
Ο γαμπρός μέσα στη χαρά που το ξαναφορτώνεται το "κλάσιμο" ο σκύλος το ξαναχαϊδεύει... "καλό μου σκυλάκι και το ταΐζει στο στόμα.
Σερβίρεται και το στιφάδο, με εκείνο το "κοκκάρι κρεμμυδάκι" που νόστιμο το άτιμο αλλά φέρνει κάτι αέρια, μα τι αέρια... ατομική βόμβα... Το άτιμο το κρόμμιο...
Του έρχεται φυσικά του γαμπρού να ξανακλάσει... πιο άφοβα τώρα.
Ψιλοσφίγγεται κιόλας και την α φ η ν ε Ι...
- Ζζζζζζζζαααααααααααααρρρρρρρρρττττττττττσσσσσσσ
Και ξανά ζαααααααααρτς ηχηρότατα...
Οπότε ξανασκύβει η πεθερά και φωνάζει...
- Βρε άτιμοοοοο κολόσκυλοοοοοοοοοο τι περιμένεις; ν α σ ε χ έ σ ε ι ο γαμπρός για να φύγεις από τα πόδια του;
Όταν το διηγείστε βάζετε έμφαση στο θόρυβο της "πορδής" από απαλά, λιγότερο απαλά, μέτρια, σκληρότατα...
Με αγάπη "301" (χωρίς "ήχους"...)
0