Μια μέρα, ο Μπίλ Γκέιτς, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα (χτύπα ξύλο!). Προχωρώντας προς τους ουρανούς, συνάντησε μπροστά του την πόρτα του Παραδείσου και τον γιο Πέτρο, με τα κλειδιά στο χέρι. Ο Αγιος Πέτρος λοιπόν, του λέει:
- Τώρα βρε Μπίλ, με βάζεις προ διλήμματος: από την μία, χάρη σε εσένα, πολλοί άνθρωποι απέκτησαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Από την άλλη, έφτιαξες αυτό το λειτουργικό, τα Windows 98, που καθημερινά βασανίζει πολλούς χρήστες. Πού να σε πάω τώρα; Στον Παράδεισο ή στη Κόλαση;
Και ο Μπιλ, ψύχραιμος απαντά:
- Ας τα δοκιμάσουμε και τα δύο και θα πάω έκει, που μου αρέσει περισσότερο.
- Εντάξει. Και τί να δοκιμάσουμε πρώτα;
- Ε, ας δοκιμάσουμε πρώτα την Κόλαση!
Ο Αγιος Πέτρος λοιπόν, τον οδηγεί στην Κόλαση. Μπαίνει ο Μπιλάκος μέσα και τα χάνει! Απέραντες ακτές, καυτές γυναίκες με καυτά μπικίνι, παγωτατζήδες και άλλα ωραία. Ο γιος Πέτρος, παίρνει τον Μπίλ εντυπωσιασμένο και του λέει:
- Πάμε τώρα και στον Παράδεισο. Πάνε στον παράδεισο, βλέπουν σύννεφα, αγγέλους να απαγγέλουν ύμνους, τον ίδιο το Θεό να κάθεται στον θρόνο Του, κ. Α.
Και τον ρωτάει ο Αγιος Πέτρος:
- Τώρα, που τα είδες και τα δυο, πού θα ήθελες να μείνεις; Στην Κόλαση βέβαια! απαντάει με σιγουριά ο Μπίλ.
- Καλά, λέει ο γιος Πέτρος, λίγο απογοητευμένος. Τον συμπάθησε βλέπετε. Μετά από λίγες μέρες, ο γιος Πέτρος, πάει να δει πως περνάει ο Μπιλ στην Κόλαση. Τον βλέπει αλυσοδεμένο, να φοράει μόνο το εσώρουχο του και να τον τσουρουφλάνε οι φωτιές από κάτω.
Μόλις τον είδε ο Μπιλ, άρχισε να ουρλιάζει:
- Αγιε, με κορόιδεψες! Πού πήγαν οι γυναίκες με τα μπικίνι και οι ακτές;
Και ο γιος Πέτρος, ήρεμος του απαντά:
- Ε, αυτά ήταν στο demo!