Μπαίνει ένας τύπος σε ένα pet-shop και με το που μπαίνει, ένας παπαγάλος που ήταν σε ένα κλουβί κοντά στην είσοδο, του λέει:
"Καλώς τον μαλάκα!"
"Α στο διάολο κωλόπουλο" σκέφτεται ο τύπος και μπαίνοντας μέσα ζητάει ένα συγκεκριμένο εξωτικό πουλί από τον μαγαζάτορα.
Αυτός του λέει:
"Δυστυχώς δεν το έχω σήμερα, περάστε όμως αύριο"
Πάει ο τύπος την επομένη και πάλι ο παπαγάλος "Βρε, βρε καλώς τον μαλάκα"
"Γαμημένο κωλόπουλο" σκέφτεται ο φίλος μας και ξαναρωτάει τον μαγαζάτορα, ο οποίος όμως επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα...
" Περάστε αύριο..."
Να μην τα πολυλογώ, ο τύπος πήγαινε κάθε μέρα για 2 εβδομάδες και κάθε μέρα το ίδιο βιολί...
Ο παπαγάλος:
"Καλώς τον μαλάκα..." κι ο μαγαζάτορας "Περάστε αύριο"
Του χαν σπάσει τα νεύρα του τύπου, οπότε μπαίνει μια μέρα στο μαγαζί εκνευρισμένος, ο παπαγάλος τον υποδέχεται με την γνωστή φιλοφρόνηση και λέει στον μαγαζάτορα:
"Τι έγινε ρε, μου το φερες το κωλόπουλο που ζήτησα?"
"Δυστυχώς όχι, αλλά αύριο..."
"Χέσε με με το αύριο, αυτόν τον κωλοπαπαγάλο τον πουλάς?"
"Βεβαίως!"
"Ωραία, τύλιξέ τον μου σε μια χαρτοσακούλα και δώστον μου, δεν θέλω κλουβιά και ιστορίες..."
Τον παίρνει λοιπόν ο τύπος τον παπαγάλο, τον πάει σπίτι του και τον αρχίζει σε κάτι κλωτσομπουνίδια άνευ προηγουμένου, τον κοπανούσε στον τοίχο, τον πάταγε, τον πέταγε... κλπ. Σε κάποια φάση τον παρατάει έτσι όπως ήταν στην χαρτοσακούλα, με την σκέψη ότι θα είχε πια ψοφήσει το
Κωλόπουλο. Ξαφνικά όμως ο παπαγάλος σχίζει την χαρτοσακούλα με το ράμφος του, βγάζει το κεφάλι του έξω, κοιτάει τον τύπο και αναφωνεί:
"Πω, πω... τέτοιος καταστροφικός σεισμός και μόνο εγώ κι ο μαλάκας επιζήσαμε...!