Μπαίνει κάποιος σε ένα εργαστήρι αγιογραφίας.
- Καλημέρα σας, θα ήθελα να μου φτιάξετε μία αγιογραφία.
- Βέβαια, λέει ο αγιογράφος, για αυτό είμαστε εδώ. Τι ακριβώς θέλετε να κάνω;
- Θέλω την αγιογραφία του αγίου Νικολάου.
- Βεβαίως, λέει ο αγιογράφος, αλλά θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι από μικρός που ξεκίνησα να ζωγραφίζω, όλοι οι δάσκαλοί μου λέγανε ότι ζωγραφίζω καταπληκτικά τον άγιο Χαράλαμπο.
- Αγαπητέ μου, λέει ο πελάτης, δεν αμφιβάλω για αυτό που μου λέτε, αλλά όπως σας είπα και πριν, εγώ θέλω να μου φτιάξετε τον άγιο Νικόλαο!
- Βεβαίως, ο,τι θέλετε, λέει ο αγιογράφος, αλλά εγώ σαν καλός επαγγελματίας οφείλω να σας ενημερώσω ότι και αργότερα όταν πήγαινα στο εκκλησιαστικό λύκειο, όλοι οι καθηγητές μου λέγανε ότι ζωγραφίζω τέλεια τον άγιο Χαράλαμπο!
- Δεν έχω λόγο να μην σας πιστέψω, λέει ο πελάτης. Μπορεί να ζωγραφίζετε καταπληκτικά τον άγιο Χαράλαμπο αλλά εγώ θέλω να μου φτιάξετε τον άγιο Νικόλαο, σας το ξαναείπα!
- Βεβαίως, λέει ο αγιογράφος, εσείς είστε ο πελάτης και εσείς διαλέγετε ότι θέλετε, αλλά εγώ έχω την υποχρέωση να σας ενημερώσω! Να μην σας πω δηλαδή ότι και αργότερα όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου πάνω στην αγιογραφία, πήρα ειδικότητα και αρίστευσα πάνω στην αγιογραφία του αγίου Χαραλάμπου; Τον ζωγραφίζω καταπληκτικά!
- Κοιτάξτε αγαπητέ μου, λέει ο πελάτης σαφώς εκνευρισμένος, τέρμα τα αστεία! Ή μου φτιάχνετε τον άγιο Νικόλαο ή να σηκωθώ να φύγω!
- Εντάξει, εντάξει, λέει ο αγιογράφος, τον άγιο Νικόλαο θέλετε, τον άγιο Νικόλαο θα σας φτιάξω! Αλλά να ξέρετε, θα χαραλαμπίζει λίγο...
0