Ο γαμπρός , ετών 70 + , και η νύφη , ετών 25 , μπαίνουν στο ξενοδοχείο για να περάσουν τον μήνα του μέλιτος ...
Δεδομένης της διαφοράς στην ηλικία , όλοι στο προσωπικό του ξενοδοχείου σκέφτηκαν το προφανές ( ... ναι , αυτό που σκεφτήκατε και εσείς ... όχι ο έρωτας , το άλλο ... ) Λοιπόν φαντάζεστε την έκπληξη όλων το άλλο πρωί : Ο γαμπρός κατεβαίνει κατά τις 8 το πρωί , με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του , γεμάτος αυτοπεποίθηση και φοβερά ευδιάθετος . Καταβροχθίζει μερικές φέτες ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα , αυγά , μπέικον κλπ κλπ και όταν τελειώνει κατευθύνεται στο σαλόνι του ξενοδοχείου για το πρωινό του πούρο ... Η νύφη κατεβαίνει κατά τις 9 ... Όταν λέμε κατεβαίνει , σέρνεται η κοπέλα ,
Παραπατάει , παραμιλάει ... Τέλος πάντων , φτάνει στην σερβιτόρα :
" Ένα καφέ ... " , ψελλίζει , " ... σκέτο και δυνατό ... " . Πηγαίνει όπως - όπως σε ένα
Τραπέζι και σωριάζεται ... Η σερβιτόρα , έκπληκτη , πηγαίνει τον καφέ στην νύφη . Φεύγοντας όμως δεν κρατιέται ...
- " Με συγχωρείς , κοπέλα μου ... Δεν μπορώ να το χωνέψω όμως : Πώς εσύ , νέα κοπέλα , είσαι σε τέτοιο χάλι μετά την πρώτη νύχτα του γάμου με έναν γέρο που ξέχασε να πεθάνει ; "
- " Ο αλήτης ! Ο απατεώνας ! Με ξεγέλασε ... Τόσο καιρό μου έλεγε ότι κάνει οικονομίες εδώ και 50 χρόνια ... Εγώ νόμιζα ότι εννοούσε χρήματα ..."
0