Πάει ο Κορκολής σε μια πλατεία και ενώ περπατούσε δίψασε και πήγε να πιει νερό σε μια πηγή που ήταν εκεί δίπλα του. Δίπλα στην πηγή νάσου ένα βατραχάκι. Το κοιτάει και ξαφνικά ακούει μια φωνή:
- "Βοήθησε με!" Κοιτάει δεξιά, κοιτάει αριστερά, κανείς.
- "Βοήθησε με!", συνεχίζει η φωνή. Κοιτάει καλύτερα, και η φωνή προερχόταν από το βατραχάκι!
- "Εσύ μιλάς;", του λέει.
- "Ναι εγώ μιλάω", απαντάει το βατραχάκι, "και θέλω να με βοηθήσεις!".
Παραξενεύεται ο Κορκολής, αλλά όπως και να το κάνουμε έχει καλή καρδιά και αποφασίζει να βοηθήσει το βατραχάκι.
- "Έλα από δω", του λέει το βατραχάκι και με πηδηματάκια πάει προς το δασάκι. Ακολουθεί ο Κορκολής το βατραχάκι.
Μπαίνει πιο μέσα στο δασάκι, απομακρύνονται από τον κόσμο. Ούτε φώτα, ούτε κίνηση. Μόλις φτάνουν στη μέση του δάσους, το βατραχάκι λέει:
- "Κοίτα Στέφανε, πρέπει να σου πω κάτι, δεν είμαι βατραχάκι. Είμαι μια πριγκιποπούλα, που μου έχουν κάνει μάγια! Χρόνια τώρα περιμένω κάποιον πρίγκιπα να με ελευθερώσει και τώρα τον βρήκα!
Φίλησε με Στέφανε!"
- Ο Κορκολής μένει άφωνος, δεν ξέρει τι να κάνει! Σίγουρα αυτό το βατραχάκι δε μπορεί να είναι κανονικό αφού μιλάει!
- "Στέφανε, υποσχέθηκες να με βοηθήσεις!", επέμενε το βατραχάκι.
Το σκέφτεται καλά καλά, το ξανασκέφτεται και αποφασίζει να βοηθήσει το καημένο το βατραχάκι. Σκύβει λοιπόν και το φιλάει και σαν από θαύμα μεταμορφώνεται σε ένα πανέμορφο μικρό δωδεκάχρονο κοριτσάκι!
Ακόμα πιο έκπληκτος, νιώθει δύο αστυνομικούς πίσω του να τον βουτάνε... ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!
0