Το λιοντάρι - ο βασιλιάς των ζώων - καθόταν και τεμπέλιαζε. Βλέπει να περνάει από κοντά ο λαγός και σκέφτηκε να τον πειράξει.
"Λαγέ, για έλα εδώ!"
, του φωνάζει. Πλησιάζει ο λαγός ανυποψίαστος και το λιοντάρι ρωτά:
"Γιατί δε φοράς ψηλό καπέλο;".
"Μα, βασιλιά μου, εγώ...".
"Λέγε, γιατί δε φοράς ψηλό καπέλο;", αγριεύει το λιοντάρι. "Μα...", πάει να πει ο λαγός, φλαπ! του τραβάει μια σφαλιάρα το λιοντάρι. "Χάσου τώρα από μπροστά μου!", λέει το λιοντάρι. Φεύγει κι ο λαγός με κατεβασμένα τα αυτιά.
Την άλλη μέρα έτυχε να ξαναπερνά από κει ο λαγός. Τον βλέπει το λιοντάρι και σκέφτεται: Τι καψόνι να του κάνω σήμερα αυτουνού του βλάκα;... Το βρήκα! Θα του ζητήσω τσιγάρα. Αν μου δώσει με φίλτρο θα του πω ότι ήθελα άφιλτρα και τ αντίθετο, αν μου δώσει άφιλτρο θα του πω ότι ήθελα με φίλτρο. Έτσι κι αλλιώς θα τη φάει τη μπούφλα του! . Αμέσως φωνάζει:
"Λαγέ, για έλα εδώ!". Ο λαγός πλησιάζει φοβισμένος. "Τι θέλεις, βασιλιά;", ρωτά. "Τίποτα, μωρέ. Ένα τσιγαράκι θα θελα να μου δώσεις.".
"Αμέσως, βασιλιά.", απαντάει ο λαγός. "Θες με φίλτρο ή άφιλτρο;"
. Φλαπ! τραβάει το λιοντάρι του λαγού μια σφαλιάρα και φωνάζει:
"Ακόμη, ρε, να φορέσεις ψηλό καπέλο;".