Λέει ο Γιώργος στον φίλο του τον Πέτρο:
- Ρε συ, να δεις πόσο γινάτι(πείσμα) έχω. Προχθές με πονούσε αυτό το μπροστινό δόντι, με πέθανε στον πόνο σου λέω και πάω στον γιατρό και του λέω να μου τα βγάλει όλα τα δόντια αλλά έτσι για γενάτι να μου αφήσει αυτο που πονάει. Και έτσι τα'βγαλε όλα και άφησε αυτό που πονάει. Έτσι για γινάτι.
- Σιγά το γινάτι, λέει ο Πέτρος. Έγω να δεις τι γινάτι έχω. Πριν από 20 χρόνια στην βραδιά του γάμου μου η γυναίκα μου το έπαιζε δύσκολη και δεν μου καθόταν. Και εγώ μετα δεν έκανα τίποτε μαζί της, έτσι για να μάθει. Είκοσι ολόκληρα χρόνια πέρασαν και ακόμη τίποτα.
Ο πρώτος φίλος ο Γιώργος έμεινε για λίγο σκεπτικός και στη συνέχεια ρωτάει:
- Και δε μου λες, ρε συ... Εσύ δεν έχεις τρια παιδιά; Αυτά δηλαδή πώς γίνανε;
- Πού θες να ξέρω;! Από γινάτι δε τη ρωτάω.
0