Όταν ήμουν 14, έλπιζα μια μέρα να έχω ένα κορίτσι.
Όταν ήμουν 16 είχα κορίτσι αλλά δεν υπήρχε πάθος. Έτσι αποφάσισα πως χρειαζόμουν ένα κορίτσι γεμάτο πάθος με αγάπη για τη ζωή. Όταν ήμουν 20 έβγαινα με μια παθιάρα κοπέλλα, αλλά παραήταν συναισθηματική. Τα πάντα ήταν σε έκτακτη κατάσταση. Ήταν η βασίλισσα του δράματος, έκλαιγε συνεχώς και όλο απειλούσε πως θα αυτοκτονήσει. Έτσι αποφάσισα πως χρειαζόμουν ένα κορίτσι με σταθερό χαρακτήρα. Όταν ήμουν 25 έβγαινα με ένα πολύ σταθερό κορίτσι αλλά ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν ενθουσιαζόταν με τίποτα. Η ζωή μου είχε "βαλτώσει" τόσο πολύ μαζί της που αποφάσισα πως χρειαζόμουν μια κοπέλλα που θα με ενθουσίαζε. Στα 28 μου βρήκα μια κοπέλλα που με ενθουσίαζε αλλά δεν την προλάβαινα. Πήγαινε από το ένα θέμα στο άλλο πολύ γρήγορα και δε σταματούσε πουθενά. Μαζί της η ζωή μου ήταν γεμάτη αντιθέσεις, χωρίς νόημα ή σκοπό. Έτσι αποφάσισα πως χρειαζόμουν μια κοπέλλα με φιλοδοξίες. Στα 31 μου βρήκα μια έξυπνη γυναίκα με φιλοδοξίες, είδα ότι ταιριάζαμε πολύ και την παντρεύτηκα (ο βλάκας). Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και μου πήρε ότι είχα και δεν είχα. Τώρα στα 40 ψάχνω για μια γυναίκα με μεγάλα στήθη!