Τετάρτη απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο...
- Παρακαλώ.
- Κύριε Θανάση ο Βασίλης είμαι , που νοικιάζω το σπίτι στα Πετράλωνα.
- Τι κάνεις Βασίλη μου, όλα καλά;
- Ξέρετε έχουμε ένα προβληματάκι.
- Τι προβληματάκι, Βασίλη μου; Καμία βρύση;
- Όχι ακριβώς. Να Κυρ Θανάση, ξέρετε, το σπίτι έχει ποντίκια.
- Ποντίκια; Αποκλείεται. Ημιυπόγειο είναι, θα πέσε από κανένα παράθυρο.
- Μα έχει πολλά ποντίκια...
Και τελικά κανονίσανε να πάει ο κυρ Θανάσης για καφέ το Σάββατο το πρωί για να δει και το πρόβλημα...
ΣΑΒΒΑΤΟ... ενώ πίνουν τον καφέ στο σαλόνι...
- Που είναι τα ποντίκια ρε Βασίλη;
- Περιμένετε κυρ Θανάση...
Σηκώνεται και πάει στο ψυγείο. Φέρνει ένα κομμάτι κασεράκι και το βάζει στη μέση στο δωμάτιο. Τσατ-πατ- φιτ εμφανίζονται 2 ποντικάκια και το κάνουν άφαντο...
- Εεεε καλά ρε Βασίλη, αυτά τα μικρά έλεγες;
- Δεν κατάλαβες Κυρ Θανάση, έχω πολλά ποντίκια...
Πηγαίνει πάλι στο ψυγείο φέρνει ένα μεγαλύτερο κομμάτι τυρί.. το βάζει στο πάτωμα... φσιτ, κλικ, μπονγκ. ζιπ εμφανίζονται καμιά 15αρια ποντικάκια και πάει το τυρί.
- Εντάξει ρε Βασίλη, θα έπεσε καμιά ποντικίνα και γέννησε και έμεινε η οικογένεια εδώ. Θα βάλουμε δηλητήριο και θα τα λιώσουμε.
- Μα κυρ Θανάση, αυτό δεν είναι τίποτα...
Πάει στο ψυγείο και φέρνει ένα ολόκληρο κεφάλι τυρί, το βάζει στη μέση στο σαλόνι και... χαμός εκατοντάδες ποντίκια από παντού... βζινγκ... ζιπ... εξαφανίζεται το τυρί με ρυθμούς ασύλληπτους... και ξαφνικά κοιτάει ο κυρ Θανάσης και βλέπει να περνάει να μια πέστροφα... και παθαίνει σοκ...
- Κατάλαβες κυρ Θανάση πόσα ποντίκια έχω;
- Αστα τα ποντίκια ρε Βασίλη. Δε μου λες; Αυτό που είδα και πέρασε ήταν πέστροφα;
- Αααααα λέει ο Βασίλης και χτυπάει ελαφρά τον κυρ Θανάση στην πλάτη κλείνοντας του το μάτι...
- Για την υγρασια θα τα πουμε μετα!
0