Στο δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της:
- Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας!
Στην συνέχεια ρωτάει έναν:
- Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και έχει και μια ελιά στη μυτούλα του! Απαντά ο μαθητής:
- Δεν ξέρω κυρία!
Και η δασκάλα του λέει:
- Μα είναι η γάτα, την ελιά έβαλα απλά να σε μπερδέψω.
Στην συνέχεια...
- Πέτρο, πες μου εσύ: έχει φτερό, ράμφος και από κάτω ένα κουκούτσι;
Απαντά ο Πέτρος:
- Πού να ξέρω κυρία, και με κουκούτσι από κάτω; Δύσκολα τα πράγματα!
Του απαντά η δασκάλα:
- Είναι το πουλί, βρε παιδί μου, το κουκούτσι έβαλα έτσι απλά να σε μπερδέψω! Τώρα εσύ Τοτέ, ρώτα με ΕΣΥ κάτι!
Ξεκινά ο Τοτός και λέει λοιπόν:
- Τι είναι μακρύ, είναι κόκκινο και στρογγυλό στην κορυφή, έχει δυο μπάλες από κάτω και αρέσουν στις γυναίκες να το βάλουν στο στόμα;
Τσαντίζεται η δασκάλα και του λέει:
- Τοτέ, έξω από την τάξη! ΤΩΡΑ!
Ήρεμος ο Τοτός της λέει της δασκάλας:
- Όχι κυρία... είναι το ΚΡΑΓΙΟΝ, τις μπάλες τις έβαλα απλά για να σας μπερδέψω!

Σκηνή 1
Ο πονηρός επιχειρηματίας, κλείνει το μάτι στην γραμματέα, λέγοντάς της :
- Είσαι για μια όμορφη βδομάδα στο εξωτερικό, εσύ κι εγώ; Θα το κάνουμε να φανεί σαν επαγγελματικό ταξίδι!
Σκηνή 2
Η γραμματέας τηλεφωνεί αμέσως στον άντρα της :
- Έλα γλυκέ μου, για μια βδομάδα, το αφεντικό μου κι εγώ πρέπει να πάμε στο εξωτερικό, γι αυτό να προσέχεις τον εαυτό σου, έτσι, αγάπη μου;
Σκηνή 3
Ο κατεργάρης σύζυγος τηλεφωνεί στην κρυφή ερωμένη του :
- Η γυναίκα μου πάει στο εξωτερικό για μια βδομάδα, ας περάσουμε αυτή τη βδομάδα μαζί.
Σκηνή 4
Η κρυφή ερωμένη τηλεφωνεί στο μικρό μαθητή που του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα :
- Για μια βδομάδα έχω μια σοβαρή δουλειά, οπότε δεν χρειάζεται να έρχεσαι για μάθημα.
Σκηνή 5
Ο μικρός μαθητής τηλεφωνεί στον παππού του :
- Παππού για μια βδομάδα δεν έχω μαθήματα, γιατί η δασκάλα μου έχει δουλειά. Να περάσουμε αυτή τη βδομάδα μαζί;
Σκηνή 6
Ο παππούς επιχειρηματίας τηλεφωνεί στη γραμματέα του :
- Συγγνώμη, αλλά αυτή τη βδομάδα θα πρέπει να την περάσω με τον εγγονό μου, οπότε, δυστυχώς θα πρέπει να αναβάλουμε αυτό το «επαγγελματικό» ταξίδι που κανονίσαμε.
Σκηνή 7
Η γραμματέας τηλεφωνεί στον άντρα της :
- Αγάπη μου, αυτή τη βδομάδα το αφεντικό μου έχει μια δουλειά, κι έτσι ακυρώσαμε το επαγγελματικό μας ταξίδι.
Σκηνή 8
Ο σύζυγος τηλεφωνεί στην ερωμένη δασκάλα :
- Με συγχωρείς, δεν θα μπορέσουμε να περάσουμε μαζί αυτή τη βδομάδα. Η γυναίκα μου ακύρωσε το ταξίδι της.
Σκηνή 9
Η δασκάλα τηλεφωνεί στο νεαρό αγόρι :
- Κοίτα, ακυρώθηκε η έκτακτη δουλειά που είχα, οπότε, έλα κανονικά στα μαθήματά σου
Σκηνή 10
Ο νεαρός μαθητής τηλεφωνεί στον παππού του :
- Παππού, η δασκάλα μου δεν έχει τελικά δουλειά αυτή τη βδομάδα, κι έχω μαθήματα, κανονικά. Συγγνώμη, αλλά δεν θα μπορέσω να σου κάνω παρέα.
Σκηνή 11
Ο επιχειρηματίας στη γραμματέα :
- Κοίτα, μην ανησυχείς γι αυτό που σου είπα, θα πάμε το «ταξιδάκι» μας τελικά. Κάνε κανονικά τις κρατήσεις.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες τα τηλεφωνήματα ακόμα συνεχίζονται...
Λέει μια μέρα η δασκάλα στους μαθητές της ότι θα έρθει ένας επιθεωρητής από το Υπουργείο να παρακολουθήσει το μάθημα.
Συννενοείται λοιπόν με τα κορίτσια της τάξης αν ο Τοτός πει καμιά βρισιά να αρχίσουν να τσιρίζουν και να βγουν από την αίθουσα (και καλά ότι παρεξηγήθηκαν και δεν έχουν συνηθίσει να ακούν βρισιές).
Έρχεται λοιπόν ο επιθεωρητής και στη διάρκεια του μαθήματος ο Τοτός κοιτάζει από το παράθυρο ένα κτίριο που χτίζεται δίπλα στο σχολείο γράφοντας κανονικά στα @@ του τον επιθεωρητή... Τελειώνει το μάθημα, όλα καλά, όμως λίγο πριν φύγουνε λέει ο επιθεωρητής στη δασκάλα οτι θέλει να μάθει τι ακριβώς κάνει ο Τοτός στο παράθυρο...
- Μα δεν είναι ανάγκη, του λέει η δασκάλα.
Ο επιθεωρητής όμως επιμένει... Πάει λοιπόν και τον ρωτάει:
- Τι κοιτάς παιδί μου τόση ώρα;
- Να, λέει ο Τοτός, κοιτάω εδώ απέναντι ένα μπουρδέλο που χτίζεται...
Αρχίζουν τα κορίτσια λοιπόν, όπως είχαν συμφωνήσει με την δασκάλα, να τζιρίζουν και βγαίνουν πανικόβλητα σαν τα κοτόπουλα έξω από την τάξη...
Οπότε γυρνάει ο Τοτός και λέει:
- Εεεε, πείτε στις πουτ*νες να έρθουν μέσα... Ακόμη στα θεμέλια είναι!...
25+1 σημαντικά πράγματα που με δίδαξε η μαμά μου:
1. Εκτιμηση τησ δουλειασ του αλλου
"Αν πρόκειται να σκοτωθείτε με τον αδερφό σου, πηγαίνετε έξω. Μόλις τελείωσα το σφουγγάρισμα."
2. Προσευχη
"Κάνε την προσευχή σου να βγει ο λεκές από το χαλί."
3. Προγραμματισμοσ στα ταξιδια
"Αν την άλλη Πέμπτη που θα πάω στο σχολείο σου για το τρίμηνο, δεν έχεις καλούς βαθμούς, καλύτερα να έχεις φύγει από το σπίτι πριν γυρίσω."
4. Λογικη
"Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι είπα εγώ."
5. Τετραγωνη λογικη
"Αν πέσεις και ματώσεις τα γόνατά σου, θα φας το ξύλο της χρονιάς σου γιατί θα έχεις σκίσει και το παντελόνι σου."
6. Προνοητικοτητα
"Άλλαξε βρακί, ρε παιδάκι μου. Αν χτυπήσεις και σε πάνε στο νοσοκομείο τι θα πουν οι γιατροί;"
7. Ειρωνεια
"Σταμάτα να κλαις δίχως λόγο γιατί θα σε κάνω να κλάψεις με λόγο."
8. Ευλυγισια
"Ωραίο πλύσιμο έκανες! Δεν βλέπεις τον σβέρκο σου που είναι μαύρος;"
9. Ωσμωση
"Κλείσε το στόμα σου και φάε το φαΐ σου."
10. Αντοχη
"Δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι αν δεν τελειώσεις τα ρεβύθια σου."
11. Καιρικο φαινομενο
"Το δωμάτιό σου είναι σαν να το χτύπησε τυφώνας."
12. Υποκρισια
"Ό,τι σου λέω εγώ σου φαίνεται παράλογο. Εσύ τα ξέρεις όλα κι εγώ είμαι παράλογη, έτσι;"
13. Βιολογικοσ κυκλοσ
"Συνέχισε την γκρίνια και θα δεις! Εγώ σε γέννησα, εγώ σε θα σε σκοτώσω."
14. Παραδειγμα συμπεριφορασ
"Πού τάμαθες αυτά, ρε παιδάκι μου;Γιατί δεν βλέπεις τον αδερφό σου; Έτσι κάνει;"
15. Ζηλεια
"Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα παπούτσια να φορέσω. Χιλιάδες παιδάκια σήμερα γυρνάνε ξυπόλητα. Μην είσαι αχάριστος."
16. Διορατικοτητα
"Περίμενε να πάμε σπίτι και θα δεις."
17. Υπομονη
"Θα το ανοίξουμε όταν πάμε σπίτι."
18. Ιατρικη συμβουλη
"Σταμάτα να αλλοιθωρίζεις γιατί στο τέλος θα μείνεις αλλοίθωρος."
19. Υπερευαισθησια
"Βάλε το πουλόβερ σου. Κάνει κρύο και δεν το καταλαβαίνεις."
20. Χιουμορ
"Αν κοπείς με το μαχαίρι μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα γιατί θα τις φας από πάνω."
21. Ενηλικιωση
"Αν δεν φας όλο το φαΐ σου δεν θα μεγαλώσεις."
22. Γενετικη
"Όλα τα χούγια του πατέρα σου πήρες."
23. Καταγωγη
"Όταν σου δίνουν κάτι να λες ευχαριστώ. Μην είσαι βλάχος."
24. Σοφια
"Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις."
25. Δικαιοσυνη
"Θα κάνεις και συ παιδιά μια μέρα. Μακάρι να σου κάνουν ότι κάνεις εσύ σε μένα."
- 1 Διδαγμα
(αμέσως μετά τον γάμο
"Άντε, κάντε κι ένα παιδάκι τώρα. Εγώ είμαι εδώ, εγώ θα το μεγαλώσω."
(ένα-δυο χρόνια αργότερα
"Όποιος έχει παιδί κάθεται στο σπίτι του και το μεγαλώνει. Αρκετά! Εγώ τα δικά μου τα μεγάλωσα."
Βάζει η δασκάλα εργασία για το σπίτι, να ρωτήσουν πως γίνονται τα παιδιά.
- Μαμά, μαμά, λέει ο Τοτός μόλις πήγε σπίτι, η δασκάλα μας είπε να σας ρωτήσουμε πως γεννιούνται τα παιδιά.
- Δεν μπορώ τώρα, καθαρίζω πατάτες, λέει η μαμά.
- Έλα, ρε μαμά, πες μου...
Τέλοσπάντων, η μαμά του για να τον ξεφορτωθεί του δείχνει μία πατάτα και του λέει:
- Την βλέπεις αυτήν; Από εδώ έρχονται τα παιδιά.
Εκστασιασμένος ο Τοτός βάζει την πατάτα στην τσέπη, και περιμένει πως και πως την επόμενη μέρα στο σχολείο.
Την άλλη μέρα στην τάξη, ρωτάει η δασκάλα:
- Μάθατε αυτό που σας είπα;
- Ναι! λένε όλα τα παιδάκια με μία φωνή.
- Για πες εσύ, Κωστάκη.
- Λοιπόν κυρία, λέει ο Κωστάκης τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.
- Λάθος! Λάθος! άρχισε να φωνάζει ο Τοτός.
- Για πες μας εσύ, Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
- Τα παιδάκια τα φέρνει ο Θεούλης! λέει η Ελενίτσα.
- Μα τι λέει; φωνάζει ο Τοτός και κάνει φασαρία.
Εκνευρισμένη η δασκάλα γυρνάει στον Τοτό:
- Για πες μας εσύ Τοτό που τα ξέρεις όλα...;
Ο Τοτός με ένα πονηρό χαμόγελο βάζει το χέρι στην τσέπη, πιάνει την πατάτα και λέει στην δασκάλα:
- Να την βγάλω έξω;
- Και βέβαια, όχι! Λέει η δασκάλα σοκαρισμένη.
- Βρε, να την βγάλω έξω; ξαναλέει ο Τοτός.
- Όχι, φυσικά!
- Α, λέει ο Τοτός, δεν θέλεις να την βγάλω... Όταν την τρως όμως, καλά είναι, έ;

Ένας Γάλλος, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας συζητούν για τα ταχύτατα μέσα συγκοινωνίας που διαθέτουν οι χώρες τους.
Ο Γερμανός λέει :
"Ο αδελφός μου είναι δάσκαλος στο Μόναχο και μένει στο Αμβούργο, 500 χλμ απόσταση. Τρεις και τέταρτο σχολάει και με το υπερτρένο τεσσερις και είκοσι είναι σπίτι."
Ο Γάλλος λέει :
"Ο αδελφός μου είναι γιατρός στο Παρίσι και μένει στη Λυών, 1.000 χλμ απόσταση. Πέντε σχολάει και με το SNCF υπερηχητικό τρένο στις έξι και τέταρτο είναι σπίτι."
Ο Έλληνας λέει :
"Ο αδελφός μου είναι δημόσιος υπάλληλος στους Αμπελόκηπους στην Αθήνα και μένει στη Δάφνη, επίσης στην Αθήνα, 10 χλμ απόσταση. Δυόμιση σχολάει και με το Μετρό μία και τέταρτο είναι σπίτι."
Ένα μεσημεράκι, την ώρα που τα πιτσιρίκια σχολάνε από την ημερήσια ταλαιπωρία τους (βλέπε σχολείο), μία μητέρα περιμένει το παιδάκι της στο προαύλιο του σχολείου. Αφού χτυπάει το κουδούνι, ο πιτσιρίκος τρέχει στην μητέρα του, και βγαίνουν στον κεντρικό δρόμο για να πάρουν Ταξί.
Αν και η ώρα είναι δύσκολη, βρίσκουν σχετικά εύκολα Ταξί. Καθώς έχουν μπει στο πίσω κάθισμα, ο μπόμπιρας είναι εξαιρετικά υπερκινητικός και περιεργάζεται τα πάντα. Ο Ταξιτζής, παρόλο που εκνευρίζεται που ο μικρός πειράζει τα τασάκια, πατάει τα κουμπιά από τα παράθυρα, κλωτσάει το κάθισμα και ούτω καθ΄ εξής, προσπαθεί να συγκρατήσει τα νεύρα του.
Σε κάποια στιγμή ο πιτσιρίκος γυρνάει στην μητέρα του και την ρωτάει με ενοχλητική φωνή...
- Μαμάαα.. αν εσύ ήσουν αρκούδα και ο μπαμπάς ήταν αρκούδος, εγώ θα ήμουν αρκουδάκι;
- Ναι παιδί μου, απαντάει αδιάφορα η μητέρα του.
Ο Ταξιτζής εν τω μεταξύ έχει αρχίσει να φορτώνει... Μετά από λίγο, ο πιτσιρίκος επανέρχεται με καινούρια ερώτηση...
- Μαμάαα... αν εσύ ήσουν γάτα και ο μπαμπάς ήταν γάτος, εγώ θα ήμουν γατάκι;
- Ναι παιδί μου, απαντάει η μητέρα του, χαζεύοντας από το παράθυρο.
Ο Ταξιτζής μονολογεί χωρίς να ακούγεται ιδιαίτερα...
"Τι μαλα*** λέει το μούλικο γα** το στανιό μου...". Δεν περνάνε 2 λεπτά, και ο μικρός ξαναρωτάει...
- Μαμάαα... αν εσύ ήσουν σκύλα και ο μπαμπάς σκύλος, εγώ θα ήμουν κουταβάκι;
- Ναι παιδί μου, ξανααπαντάει η μητέρα με φανερή αδιαφορία...
Εκείνη τη στιγμή ο Ταξιτζής που έχει βγει από τα ρούχα γυρνάει απότομα και λέει στο μικρό...
- Aκου να δεις μπόμπιρα, θα σου βάλω εγώ τώρα ένα δύσκολο... αν η μάνα σου ήταν πουτ***, και ο πατέρας σου πού****, εσύ τι θα ήσουν;
Και ο μικρός...
- Ταξιτζής ...
Το γυφτάκι της ιστορίας μας έχει τρομακτικό ταλέντο στη ζωγραφική.
Μπορεί στα μαθήματα να μη τα κατάφερνε αλλά για τη ζωγραφική του όλοι έχουν να πουν στο σχολείο. Φανταστείτε ότι σε μια εργασία που τους έβαλε ο δάσκαλος στο σχολείο να ζωγραφίσουν ένα περιστέρι το έκανε τόσο ζωντανό λες και ήταν έτοιμο να πετάξει.
Ο δάσκαλος αποφασίζει να πάει στον πατέρα του για να του πει για το γιό του να μπει σε κάποια σχολή ζωγραφικής για να αξιοποιηθεί το ταλέντο του.
Όταν έφτασαν κοντά στο τσαντίρι ο γύφτος άρχισε να φωνάζει στο γιό του.
- Τα σε πιάσω ρε κολοπεντι τα σου ντείξω εγκω.
Το γυφτάκι κρυβόταν πίσω από το δάσκαλο.
- Ντύρτω ντάσκαλε το κωλόπαιντο ντύρτω.
- Μα τι λες του λέει ο δάσκαλος το παιδί σου είναι ένας ανερχόμενος ζωγράφος πρέπει να το προσέξεις!
- Τα το σαπίσω στο ξύλο, συνεχίζει ο γύφτος.
- Μα γιατί; ρωτάει ο δάσκαλος.
- Χτες το κωλόπαιδο ζωγράφισε ένα μου** στη σόμπα και εγώ έκαψα τον πού*** μου και ο πατέρας μου τη γλώσσα του!
Ο Γιαννάκης επιστρέφει από το σχολείο με το αριστερό μάτι μαυρισμένο.
- Τι έπαθες παιδί μου; τον ρωτάει ανήσυχος ο πατέρας του.
- Να μπαμπά, σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου στεκόταν ακριβώς μπροστά μου. Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή του πισινού της.
Έπιασα τη φούστα και την τράβηξα, αλλά η δασκάλα μου έριξε φάπα!
- Αγόρι μου, δεν κάνουν τέτοια πράγματα στις γυναίκες. Μην το ξανακάνεις.
Την επόμενη Παρασκευή, ο Γιαννάκης επιστρέφει με το δεξί μάτι μελανιασμένο.
- Τι έγινε Γιαννάκη; του λέει ο πατέρας του επιτιμητικά. Νόμιζα πως σου εξήγησα τι δεν πρέπει να κάνεις.
- Μα μπαμπά, δεν έφταιγα εγώ! Σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου στεκόταν ακριβώς μπροστά μου. Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή του πισινού της. Τότε ο Κωστάκης που στεκόταν δίπλα μου, έπιασε την φούστα της και την τράβηξε. Εγώ, αφού ήξερα πως αυτό την ενοχλεί, την ξαναέχωσα μέσα!