·Ένας τύπος πηγαίνει σε ένα καινούργιο εστιατόριο για να δοκιμάσει την
Ποιότητα του αλλά και τις τιμές του.
Παραγγέλνει μια μπριζόλα με όλα τα παρελκόμενα και τελικά μια ζουμερή
Γκαρσόνα του φέρνει μια ζουμερή μπριζόλα.
Τελειώνει το γεύμα του και μετά από λίγες μέρες ξαναεμφανίζεται αλλά τώρα με
Τους φίλους του (που τους είχε αναφέρει για αυτό το πολύ καλό εστιατόριο).
Παραγγέλνουν και αυτοί μπριζόλες και με χαρά περιμένουν αυτή τη γευστική
Απόλαυση.
Με μεγάλη τους όμως έκπληξη διαπιστώνουν ότι οι μπριζόλες όχι μόνο δεν είναι
Ζουμερές αλλά στεγνές και υπέρ του δέοντος ψημένες.
Αγανακτισμένος ο τύπος φωνάζει το μοναδικό ζουμερό πράγμα σε ακτίνα πολλών
Μέτρων, τη γκαρσόνα, και της λέει:
- Μου λέτε παρακαλώ τι συμβαίνει; Γιατί οι μπριζόλες δεν είναι όπως την
Προηγούμενη φορά;
- Γιατί κύριε μου αυτή τη φορά δε κάθεστε στο παράθυρο !
Mια φορά , ο κ. Μητσοτάκης με τον κ. Παπανδρέου αποφάσισαν να πάνε στο προεδρικό μέγαρο για φαγητό . Εκεί βέβαια που είναι όλα επίσημα , είναι και όλα πανάκριβα . Δηλαδή χρυσά πιρούνια , χρυσά κουτάλια κλπ .
Κάποια στιγμή λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης κοιτάζει δεξιά , κοιτάζει αριστερά , κανένας δεν τον έβλεπε . Πιάνει ένα πιρούνι και το βάζει στην τσέπη του .
Ο κ. Παπανδρέου ζήλεψε και ήθελε και αυτός . Κοιτάζει κι αυτός μήπως τον βλέπει κανείς , όλα εντάξει . Πάει να πιάσει το πιρούνι , αλλά επειδή αυτός ήταν και πιο μεγάλος σε ηλικία έτρεμε . Ακούει το γκαρσόνι το θόρυβο , πάει κοντά του και τον ρωτάει :
- " Θα θέλετε κάτι κύριε Αντρέα ; "
- " Όχι παιδί μου ευχαριστώ " . Aρχισε τότε να γελάει ο κ. Μητσοτάκης .
Μετά από λίγο ξαναπροσπάθησε ο κ. Παπανδρέου , αλλά πάλι άρχισε να τρέμει . Στο τέλος τσαντίζετε και φωνάζει στο γκαρσόνι :
- " Παιδί μου , θα σου δείξω μια ικανότητα που έχω , επειδή σε συμπαθώ . Πιάσε αυτό το πιρούνι και βάλτο στη τσέπη μου . Εντάξει ; "
- " Εντάξει ", λέει το γκαρσόνι .
- " Λοιπόν, πού είναι το πιρούνι ; ", ρωτάει ο Ανδρέας .
- " Στην τσέπη σας , κύριε Ανδρέα. " Και λέει τότε και ο Ανδρέας " :
- " Καλά , πήγαινε τώρα να το βγάλεις από την τσέπη του κ. Μητσοτάκη ! "

Πάει ένα ζευγάρι για φαγητό σε μία ταβέρνα, αλλά είχε πολλή κίνηση, και είχαν τελειώσει τα κουτάλια.
Φωνάζουν τον σερβιτόρο και λέει ο άνδρας:
- Εγώ τώρα, με τι θα φάω;
- Α, μην ανησυχείτε, λέει ο σερβιτόρος. Για καλούς πελάτες σαν εσάς θα βρούμε. Πάντα εμείς οι σερβιτόροι έχουμε ένα κουτάλι, για ώρα ανάγκης.
Αμέσως βγάζει ένα κουτάλι από την τσέπη του και το δίνει στον άνδρα.
Τελειώνουν το φαγητό τους και έρχεται ένας άλλος σερβιτόρος με τον λογαριασμό.
- Τι είναι αυτό το σκοινάκι που κρέμεται από το φερμουάρ του παντελονιού σου; ρωτάει ο άνδρας τον σερβιτόρο.
- Το έχουμε όλοι οι σερβιτόροι, για να την βγάζουμε έξω όταν πάμε στην τουαλέτα, και να μην χάνουμε χρόνο να πλένουμε τα χέρια μας.
- Την βγάζετε με το σκοινάκι; Και πως την βάζετε πάλι μέσα;
- Δεν ξέρω για τους άλλους σερβιτόρους, λέει το γκαρσόν, εγώ πάντως χρησιμοποιώ το κουτάλι που έχω πάντα πάνω μου.
Μπαίνει ένας κύριος, σε ένα εστιατόριο, κάθεται και παραγγέλνει σούπα.
Μετά από λίγη ώρα το γκαρσόνι του φέρνει την σούπα, έχοντας όμως το δάχτυλο του μέσα στο πιάτο. Νευριασμένος ο κύριος:
- Τι πράγματα είναι αυτά, θέλω να μου φέρεις αμέσως μια άλλη σούπα!
Τι να κάνει το γκαρσόνι, παίρνει την σούπα και Μετά από λίγο του φέρνει
Μια άλλη, με το δάχτυλο όμως πάλι μέσα στο πιάτο.
- Δεν είμαστε καλά, του λέει ο κύριος, πλάκα μου κανείς; Φέρε γρήγορα μια άλλη γιατί πεινάω σαν λύκος!
Παίρνει την σούπα το γκαρσόνι και μετά από λίγο του φέρνει μια άλλη, με το δάχτυλο όμως πάλι μέσα στο πιάτο.
- Ας το διάολο λέει ο κύριος, άσ’ τη να την φάω.
Αρχίζει να την τρώει και ρωτάει το γκαρσόνι:
- Καλά δεν μπορούσες να βγάλεις το δάχτυλο από το πιάτο με την σούπα;
Γκαρσόνι: Ξέρετε υποφέρω από ρευματισμούς και πρέπει να έχω το δάχτυλο συνεχεία μέσα σε κάτι ζεστό!
Κύριος (συνεχίζοντας να τρώει την σούπα): Aντε ρε μαλακά, στην σούπα μου βρήκες να βάλεις το δάχτυλο σου; Ας το έβαζες στο κώλο σου!
Γκαρσόνι: Εκεί το είχα προηγουμένως !