Κάποτε, στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, ο Clinton καλεί τον Γέλτσιν στο Λευκό Οίκο, για να τα βάλουν κάτω και να τα μιλήσουνε.
. Πράγματι, καταφθάνει Ο Γέλτσιν στις ΗΠΑ, και μετά από μια σύντομη ξενάγηση πηγαίνει στον Λευκό Οίκο. Κάθεται λοιπόν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, και απλώνει τα χαρτιά του. Ο Clinton τον διακόπτει..
- Χαλάρωσε Μπόρις.. πρώτα θα φάμε.. γιατί νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Πατάει λοιπόν ένα τεράστιο κόκκινο κουμπί πάνω στο τραπέζι, και αμέσως 3 μανούλια βγαίνουν κρατώντας λογής λαχταριστά εδέσματα, και τα ακουμπάνε μπροστά στον Clinton. O Clinton πέφτει αμέσως με τα μούτρα στο φαί.. Σε κάποια στιγμή επεμβαίνει ο Γέλτσιν..
- Ει.. Βασιλάκη.. εγώ δεν θα φάω;..
- Πάτα το κόκκινο κουμπί μπροστά σου, απαντάει ο Clinton.. Αμέσως ο Γέλτσιν, πατάει το κουμπί και ακούγεται ένας δυνατός ήχος καμπάνας.. αμέσως τρείς γεροδεμένοι τύποι μπουκάρουν από τις πλαϊνές πόρτες, αρπάζουν τον Γέλτσιν και τον κάνουν τόπι στο ξύλο. Ο Γέλτσιν, δαρμένος μέχρι αηδίας, φεύγει γρήγορα ντροπιασμένος από την αίθουσα και επιστρέφει στην Ρωσία, ενώ ο Clinton, δεν μπορεί να συγκροτήσει τα γέλια του... Ένα μήνα μετά, στα πλαίσια του ίδιου ειρηνευτικού σχεδίου, ο Γέλτσιν καλεί τον Clinton στο Κρεμλίνο, για να τα βάλουνε ξανά κάτω και να τα συμφωνήσουν.. Πράγματι, ο Clinton φτάνει στο Κρεμλίνο, και σαν την προηγούμενη φορά κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.. Ο Clinton απλώνει τα χαρτιά του στο τραπέζι, αλλά αυτή τη φορά τον διακόπτει ο Γέλτσιν..
- Χαλάρωσε Βασιλάκη.. πρώτα θα φάμε.. γιατί νηστικό αρκούδι, όπως ξέρεις, δεν χορεύει.. Σαν σε καρμπόν επαναλαμβάνεται το σκηνικό. Ο Γέλτσιν πατάει ένα μεγάλο κόκκινο κουμπί πάνω στο τραπέζι, και αμέσως 3 πανύψηλες Ρωσίδες μοντέλες, καταφθάνουν κρατώντας δίσκους με Ρωσικές σπεσιαλιτέ, και τις ακουμπάνε μπροστά του. Πέφτει λοιπόν με τα μούτρα στο φαί, όπου του Clinton αρχίζουν να του τρέχουν τα σάλια..
- Ει.. Μπόρις.. εγώ δεν θα φάω;.. λέει ενοχλημένος ο Clinton..
- Πάτα το κόκκινο κουμπί μπροστά σου, του λέει χαμογελώντας ο Γέλτσιν.. Ο Clinton σκέφτεται λίγο, και πριν πατήσει το κουμπί, φωνάζει τους μπράβους του να μαζευτούν γύρω του. Αφού σιγουρεύεται ότι είναι καλυμμένος από παντού, πατάει το κουμπί. Αμέσως ακούγεται ένας δυνατός θόρυβος καμπάνας.. αλλά κατά τα άλλα δεν συμβαίνει τίποτα.. Ο Γέλτσιν συνεχίζει ακάθεκτος να σκουρδουλιάζει τα εδέσματα με το πάσσο του, ενώ το στομάχι του Clinton άρχισε να γουργουρίζει.. Πάνω στη μία ώρα, και ενώ ούτε ένα πιάτο σούπα δεν βγήκε για τον Clinton, ο Clinton σηκώνεται και λέει θυμωμένος στον Γέλτσιν..
- Κοίτα Μπορισάκο, βαρέθηκα να σε βλέπω να χλαπακιάζεις μόνος σου.. πάω πίσω στην Αμερική να φάω ότι θέλω.. Ο Γέλτσιν, πάλι με το πάσσο του, καταπίνει τη μπουκιά του, και με σαρδόνιο ύφος λέει στον Clinton..
- Ποια Αμερική;
Ήταν δυο συμμαθητές που είχαν κανονίσει να συναντιούνται κάθε δέκα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο.
Την πρώτη φορά που συναντώνται:
(Αγκαλιάζονται με δάκρυα κλπ)
- Τι κάνεις βρε; Πώς τα πας; Μια χαρά σε βλέπω.
- Ε, να, δε λέω, καλά τα κατάφερα. Τελείωσα σπουδές στα Οικονομικά, έκανα κι ένα MBA, και βρήκα χρηματοδότες για να φτιάξω μια δική μου εταιρεία.
Πάει πολύ καλά, κι έχω πολλά σχέδια να την επεκτείνω. Μένω σε μια βίλα στη Γλυφάδα. Εσύ όμως; Δε σε βλέπω και τόσο καλά.
- Ασε. Βράσ΄ τα. Δούλεψα λίγο από δω κι από κει και μετά πήγα στρατό.
Εκεί απόκτησα και την κακή συνήθεια του ποτού. Από τότε που απολύθηκα προσπαθώ χωρίς αποτέλεσμα να βρω καμιά καλή δουλειά, αλλά δε στεριώνω πουθενά. Είμαι αρκετά απογοητευμένος. Και πίνω, πίνω, πίνω...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Ώπα! Τι γίνεσαι βρε παλιόφιλε; Τι βλέπω; Δαχτυλίδι είναι αυτό;
- Ε, ναι. Παντρεύτηκα ξέρεις. Θυμάσαι εκείνη τη συμμαθήτριά μας που έγινε μετά μοντέλο; Κάπου συναντηθήκαμε και ξαναφούντωσε ο παλιός έρωτάς μας.
Έχω και τρία παιδιά. Κι οι δουλειές, δε λέω πάνε πολύ καλά. Τώρα είμαι επικεφαλής ενός τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων, του μεγαλύτερου της χώρας. Συναντιέμαι συχνά με υπουργούς για δουλειές και γνωρίζω προσωπικά και τον πρωθυπουργό. Έχω καμιά δεκαριά βίλες τώρα, αλλά μένω και αρκετά στα ξενοδοχεία μου, καθώς ταξιδεύω πολύ. Εσύ πώς πας;
- Ας τα. Από το κακό στο χειρότερο. Είμαι πέντε χρόνια τώρα άνεργος. Οι γυναίκες δε γυρίζουν ούτε να με κοιτάξουν. Πήρα και δεκαπέντε κιλά. Το μόνο που με ευχαριστεί για να ξεχνιέμαι και λίγο είναι το ποτό. Και πίνω, πίνω, πίνω...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Ωωω! Τον αγαπητό. Μα τι βλέπω; Πώς είσαι έτσι ντυμένος; Αρχοντας σωστός! Και πούρο!
- Ε, ναι! Βλέπεις, τα πράγματα πάνε όλο και καλύτερα. Ο όμιλός επιχειρήσεών μου είναι τώρα μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές.
Νταραβερίζομαι με όλους τους μεγάλους του κόσμου, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον σύντροφο επικεφαλής της Ρωσίας, τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και βασιλιάδες. Αυτό τον καιρό σχεδιάζουμε τη συγχώνευση της Κόκα Κόλα και των μεγαλύτερων εταιριών πετρελαίου και αυτοκινήτων διεθνώς! (Σκύβει στο αυτί του άλλου) Αγόρασα και τον όμιλο του Рlаyвоy και ... Καταλαβαίνεις! (Κλείνει το μάτι). Αλλά εσένα σε βλέπω χάλια.
- Δε λες τίποτα! Τα χρόνια περνάνε και ακόμα από δουλειά τίποτα.
Έφτασα να ζω με ελεημοσύνες. Μένω σε μια εγκαταλειμμένη τρώγλη. Και πίνω, πίνω, πίνω, όλο και περισσότερο...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Τι γίνεσαι βρε; Μα, πως είσαι έτσι; Τι γίναν τα μεγαλεία σου;
- Ας τα να πάνε! Με συντάραξε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Με ρήμαξε κυριολεκτικά, καταστράφηκα. Μου τα φάγανε όλα οι δικηγόροι στα δικαστήρια και οι γιατροί, γιατί βλέπεις από τη στενοχώρια μου έπαθα τρία εμφράγματα και καρκίνο του προστάτη. Με παράτησαν όλοι, ακόμα και η γυναίκα μου, αφού μου απέσπασε ως διατροφή τα τελευταία μου λεφτά.
Βρίσκομαι στο έσχατο στάδιο. Έφτασα να παρακαλάω να πεθάνω... Εσένα όμως σε βλέπω μια χαρά.
- Ναι, βλέπεις, αποφάσισα τελικά να κόψω το ποτό. Τώρα ζω σχετικά ήσυχα αποτραβηγμένος στο ιδιόκτητό νησί μου και διοργανώνω που και που κανένα παρτάκι με μικρούλες ή κανένα ταξιδάκι στην Ελβετία.
- Μα καλά; Που βρήκες τα λεφτά;
- Ε, να μωρέ... Πούλησα τα μπουκάλια!
Οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι και οι Ιάπωνες ετοιμάζουν μια διετή αποστολή διαστημικού λεωφορείου, με έναν αστροναύτη από κάθε χώρα.
Μιας που θα είναι δύο μεγάλα, μοναχικά χρόνια εκεί πάνω, επιτρέπουν στον καθένα να πάρει μαζί του ένα είδος διασκέδασης της επιλογής του, που να μη ζυγίζει πάνω από 150 pounds.
Ο Αμερικάνος ζητά από το συμβούλιο της NASA να πάρει την 125 lb. σύζυγό του. Το εγκρίνουν.
Ο Ιάπωνας αστροναύτης λέει:
"Πάντα ήθελα να μάθω λατινικά. Θέλω 100 lbs. βιβλίων με κείμενα". Το συμβούλιο της NASA το εγκρίνει.
Ο Ρώσος αστροναύτης σκέφτεται για λίγο και λέει:
"Δύο χρόνια... εντάξει, θέλω 150 pounds από τα καλύτερα Κουβανέζικα πούρα που υπάρχουν". Πάλι, η NASA δίνει το οκέι.
Δύο χρόνια αργότερα, το διαστημικό λεωφορείο προσγειώνεται και όλοι μαζεύονται απέξω για να υποδεχτούν τους αστροναύτες. Λοιπόν, ήταν προφανές τι έκανε ο Αμερικάνος, αυτός κι η γυναίκα του βγήκαν κρατώντας ένα βρέφος ο καθένας.
Το πλήθος επευφημεί.
Ο Ιάπωνας αστροναύτης εμφανίζεται και βγάζει για δέκα λεπτά λόγο σε εντελώς άπταιστα λατινικά.
Το πλήθος δεν κατάλαβε ούτε λέξη, αλλά εντυπωσιάστηκε και ζητωκραύγαζουν πάλι.
Βγαίνει έξω και ο Ρώσος αστροναύτης περπατώντας βαριά, σφίγγει το έδρανο του βήματος μέχρι τα δάκτυλά του να ασπρίσουν, ρίχνει μια ματιά στη πρώτη σειρά και ουρλιάζει:
- Ένα σπίρτο κανείς;
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ που πλήττει, με μεγάλο στήθος, ψάχνει αρσενικά οποιασδήποτε ηλικίας.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ μπάρμαν γυναίκα.
ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ, τρυφερός, ζητεί γυναίκα από Ρωσία, Βουλγαρία, Αίγυπτο, έως
50 ετών, 85-120 κιλά, με σκοπό το γάμο.
18ΧΡΟΝΟΣ ζητάει γυναίκα από 65 και άνω για να την κρατήσει για πάντα
(από εφημερίδα της Κατερίνης).
ΚΥΡΙΑ, 48 ετών, πολύ εμφανίσιμη, ζητά να φιλοξενηθεί σε επαρχία το
4ήμερο του Πάσχα από εμφανίσιμο και ευκατάστατο κύριο.
ΖΗΤΩ να μου χαρίσουν έγχρωμες τηλεοράσεις, στερεοφωνικά συγκροτήματα,
Φωτοτυπικό και εκτυπωτικό μηχάνημα.
ΡΑΝΤΕΣ για σουτιέν στράπλες ζητούνται προς αγορά.
Προσφορά: ... Ή «Διατίθεται αίθουσα για γάμους και βαφτίσια. Όπισθεν λειτουργεί βουλκανιζατέρ».
ΠΩΛΕΙΤΑΙ φίδι 75 μέτρα στενό, μαύρο φίδι, με βούλες πορτοκαλλιές και ραβιδώσεις κίτρινες, Αφρικής γνήσθειον, τέως δηλητηριώδη, διά ζώνες, πορτοφολάκη, μπρατσολέδες ρολογιού. Προσέχετε, μόνο σοβαραί
Προτάσεις, περίπου 120 τεμαχίων και 63 πόντων έκαστον περίπου όλο μαζί, μεγάλη έκπτωσις, συφέρει και πάρτε τηλέφωνον αυθημερώς, καν Λ. Γ.
Mια Ρωσίδα ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα της, αλλά δεν είχε αρκετά λεφτά και αναγκάστηκε να κάνει ωτοστόπ.
Σταματάει ένας οδηγός και την ρωτάει που πάει. Όταν του λέει αυτή στην Ρωσία, της λέει ότι δεν βολεύει και φεύγει.
Tο ίδιο γίνεται και με τους επόμενους, ώσπου σταματάει μια νταλίκα και την ρωτάει ο νταλικέρης που πάει.
- Στην Ρωσία, του απαντάει η κοπέλα.
- Εντάξει, της λέει αυτός, θα σε πάρω, αλλά να ξέρεις, πρέπει να πάρουμε το πλοίο και σε κάθε λιμάνι θα μου κάθεσαι...
Tι να κάνει η φουκαριάρα, λεφτά δεν είχε... συμφώνησε.
Mπαίνουν λοιπόν στο πλοίο, την βάζει και σε μια καμπίνα ο νταλικέρης και ξεκινούν.
Σε μισή ώρα, το πλοίο πιάνει λιμάνι. Μπαίνει ο νταλικέρης στην καμπίνα και...
Σε λίγο φεύγει το πλοίο, και σε μισή ώρα σταματάει πάλι σε λιμάνι. Ξανά ο νταλικέρης στην καμπίνα. Ξαναφεύγει το πλοίο, σε μισή ώρα πάλι τα ίδια! H Ρωσίδα έχει απηυδίσει.
- Tι στο καλό γίνεται, λέει. Στο επόμενο λιμάνι θα ρωτήσω πότε φτάνουμε...
Στο επόμενο λιμάνι, αφού υποχρεώνεται ξανά να κάτσει του νταλικέρη, μόλις τελειώνει, βγαίνει από πίσω του, βλέπει ένα ναύτη και τον ρωτάει:
- Pε παλικάρι, πότε φτάνουμε στη Ρωσία;
- Ποια Ρωσία μαντάμ, απαντάει έκπληκτος αυτός. Pίο - Aντίριο κάνουμε!