Влегуваат во ресторан двајца билдери, ама јаки, огромни, без вратови. Меѓу нив нивниот шеф, низок ама набиен, исто така без врат… Седнуваат на маса. Доаѓа келнерот.
– Повелете, што ќе нарачате?
Шефот:
– Сакам желка. За 10 минути ако не е готова, го убивам готвачот.
Чекаат. Поминуваат 10, 15, 20 минути… никаква желка не носат. Шефот ги праќа билдерите во кујната:
– Што бидна бе, мајмун, сакш да те искршиме од ќотек?
Готвачот:
– Никако не можам да ја убијам желката. Таман ќе замавнам со сатарот, таа си ја прибира главата во оклопот.
– Дај ми ја мене – вели еден од билдерите.
Ја фаќа желката, и го пика палецот во задникот, желката ја вади главата и овој ја сече со сатарот.
Готвачот со воодушевување:
– Браво бе, момче, ти да не си готвач?
– Не бе брат, секое сабајле така му ја врзуваме врската на шефот…
Една жена секој ден му готвела само зелка манџа на сопругот.
Ден, два, недела, месец… на мажот му здодеало да јаде само зелка и решил да ја однесе сопруга во ресторан. Ем да ги подобри односите со неа, ем да си касне нешто друго, ем и таа да види дека зелката не е единствената храна.
Отишле во ресторанот, седнале, мажот го зел менито, но уште пред да успее да нарача нешто, жената го прашала келнерот:
– Имате ли зелка манџа?
– Да, госпоѓо.
– Донесете две порции.
Мажот останал збунет, не издржал и прашал:
– Абе, жено, зошто пак зелка?! Дома – зелка, тука – зелка! Ми се гади веќе од зелка! Зошто не јадеме ништо друго?
Жената:
– Додека свршуваш како зајак – само зелка ќе јадеш!