Net toen mijnheer Johansson zich in het bovenste bed van een treincoupé had geïnstalleerd, kwam er een tweede reiziger binnen. Deze stelde zich voor als mijnheer Johansson. De eerste heer Johansson stelde zich ook voor.
De tweede heer Johansson kleedde zich uit en kroop in het onderste bed. Na een tijdje zei hij:
"Mijnheer Johansson??"
"Ja?"
"Ik kan niet slapen"
"Probeert u zich maar wat te ontspannen"
Na een korte tijd:
"Mijnheer Johansson?"
"Ja?" (zucht)
"'t Helpt niet"
"Nou, eh, probeer dan wat te lezen."
"Maar, mijnheer Johansson, ik heb geen boek!"
De bovenste heer Johansson klimt uit bed en zoekt een boek uit zijn koffer en biedt het vriendelijk aan.
De onderste heer Johansson:
"Oh, dank u wel!"
Behalve wat geblader is het een tijdje stil in de coupé en de bovenste heer Johansson valt bijna in slaap, maar dan:
"Mijnheer Johansson?"
(harde zucht) "Ja, wat is er nu weer, mijnheer Johansson!"
"Ik zou misschien beter inslapen als u een stukje voor me voorleest."
(hardere zucht) "Nou, geef dat boek dan maar hier, dan zal ik één bladzijde voorlezen. Maar dan moet u beloven dat u daarna stil zult zijn!"
"Ja, dat zal ik proberen."
Het boek gaat naar de bovenste heer Johansson en deze leest op saaie toon en vrij vlug een bladzijde.
"Zo, en nu wil ík slapen, en nu wil ik niks meer horen!"
Dan is het stil. Na een tijdje heerlijke rust kan men zacht gesnurk horen uit het bovenste bed. Totdat er klinkt uit het onderste bed:
"Mijnheer Johansson!"
(erg boos) "Ja!!!?"
"Ik heb dorst!"
De bovenste heer Johansson springt uit bed, kwakt al zijn eigendommen in zijn koffer, slaat deze hard dicht, stampt de deur uit en slaat ook deze hard dicht.
Dan klinkt er tevreden uit het onderste bed:
"He, zo heerlijk met een eigen coupé!"
0