Κάποτε σε ενα πειρατικό καράβι υπήρχε ενας μούτσος πάρα πολύ κοντός με ύψος σαράντα πόντους. Μια μέρα λοιπόν πάει στον καπετάνιο και του λέει:
- Καπετάνιε εχω μεγάλο πρόβλημα που δεν πάει άλλο, είμαι τόσο κοντός που οι άλλοι νάυτες όλο με πατάνε και με κλωτσάνε κατά λαθος και σε παρακαλώ αν μπορείς να κάνεις κάτι, κάνε το!
Και του λέει ο καπετάνιος:
- Πάρε αυτό το κλειδί πήγαινε στο αμπάρι και ξεκλείδωσε το σεντούκι που θα βρείς, πάρε το λυχνάρι που έχει μέσα, τρίψτε το και θα εμφανιστεί ένα τζίνι, το οποίο θα σου πραγματοποιήσει μόνο μία επιθυμία, ζήτα του ότι θέλεις, πες του να σε κάνει δυο μέτρα αλλά πρόσεξε μήλησε του δυνατά γιατί το τζίνι είναι λίγο κουφό.
Ολο χαρά ο μούτσος τρέχει στο αμπάρι ξεκλειδώνει το σεντούκι τρίβει το λυχνάρι, εμφανίζεται ένας καπνός και σχηματίζεται ένα τζίνι το οποίο του λέει:
- Τη διαταγή σου αφέντη!
Σκεύτεται λίγο ο μούτσος "τι ύψος και μα**κίες τώρα" τα λεφτά είναι το παν και του ζητάει ενα εκατομύριο λίρες.
Και το τζίνι του δίνει ένα εκατομύριο μπύρες.
Ολο απαγοήτευση ο μούτσος πάει στον καπετάνιο και του λέει τι έπαθε, ο οποίος του απαντά:
Βρε βλάκα δεν σου είπα να του μιλήσεις δυνατά, εγώ τι νομίζεις ότι του ζήτησα, σαράντα πόντους μούτσο;
Μια φορά κι έναν καιρό ένας πλοίαρχος ανέλαβε καπετάνιος σ ένα εμπορικό καράβι που έκανε υπερατλαντικά ταξίδια μεγάλης διάρκειας, από κείνα που ξεχνάς να βγεις. Από τις πρώτες μέρες τον διπλάρωσε ο λοστρόμος που τον γραδάρισε για ψιμάρι και άρχισε να τον γλύφει. Αυτό καπετάνιο μου, εκείνο καπετάνιο μου του είχε ψιλοπάρει τον αέρα.
Μετά τις πρώτες 15 μέρες ταξίδι ο καπετάνιος άρχισε να αισθάνεται σεξουαλική πίεση. Φωνάζει λοιπόν τον λοστρόμο και του λέει:
- Δε μου λες ρε φίλε, εδώ πως τη βγάζετε από σουλουμπουκουτσούμ τσιτσιρί; Υπάρχει τίποτα ή να το ξεχάσω;
- Κοίτα να δεις καπετάνιο μου, του απαντά ο λοστρόμος, από θηλυκό δεν υπάρχει ούτε γάτα, οπότε ότι κάνει ο καθένας μόνος του. Αμα θέλεις όμως υπάρχει ένας Κινέζος μάγειρας που ...
- Έλα αηδίες! τον διακόπτει ο καπετάνιος, Και δεν τη τρώω καλύτερα! Ακου Κινέζος μάγειρας!
Έτσι πέρασαν άλλες 15 μέρες. Του καπετάνιου του είχε φτάσει μέχρι τον αφαλό και δεν ήξερε τι να την κάνει. Τι να κάνει λοιπόν, ξαναφωνάζει το λοστρόμο και του λέει εμπιστευτικά.
- Αυτή η ιστορία με το Κινέζο πως γίνεται; Να το βλέπαμε με λίγο πιο ανοιχτό μυαλό το θέμα γιατί τραβάω μεγάλο ζόρι.
- Εγώ είμαι εδώ για σένα καπετάνιο μου. Μη σε νοιάζει τίποτα. Θα στα κανονίσω για σήμερα το βράδυ μετά το φαγητό, τον καθησυχάζει με πονηρό ύφος ο παλιός ναυτικός.
- Ναι αλλά κοίτα να δεις, θέλω αυστηρή εχεμύθεια, μη γίνω νούμερο στο βαπόρι και μου βγει κανένα όνομα ότι παίρνω από μηδέν! τον προειδοποιεί ανήσυχος ο πλοίαρχος.
- Αλίμονο καπετάνιε μου, παιδιά είμαστε τώρα; Τάφος θα είμαι. Μόνο εμείς οι 7 θα το ξέρουμε! τον ηρεμεί ο μάγειρας.
- Ποιοι 7 μωρέ τι λες, σου σάλεψε;
- Ε πως να καπετάνιο μου: ένας εσύ και ένας εγώ, δύο και ένας ο μάγειρας, τρεις, και τέσσερις που θα τον κρατάνε...