Πάει ένας νέος διοικητής στο στρατόπεδο της λεγεώνας των ξένων βαθιά μέσα στην έρημο. Καθώς τον ξεναγούσαν παρατήρησε μια πολύ γριά καμήλα δεμένη σε ένα δέντρο και ρώτησε:
- "Γιατί είναι εδώ αυτή η καμήλα;"
- "Κύριε Διοικητά, επειδή είμαστε πολύ μακριά από οπουδήποτε, και οι άντρες έχουν σεξουαλικές ανάγκες, όταν θέλουν, έχουμε την καμήλα".
Τρελάθηκε ο τύπος, αλλά τι να πει;
- "Καλώς, αν δεν σας πειράζει εσάς, δεν πειράζει και μένα".
Μετά από παραμονή 6 μηνών στο στρατόπεδο, ο διοικητής, μην αντέχοντας άλλο, φωνάζει σε έναν αξιωματικό:
- "Φέρτε μου την καμήλα!"
Ο αξιωματικός αρχικά τον κοίταξε απορημένος αλλά υπάκουσε στην διαταγή του. Ο διοικητής την πήρε μέσα, ανέβηκε σε ένα σκαμνί και της το έκανε αγρίως. Μετά κατέβηκε, άνοιξε την πόρτα και ρώτησε:
- "Αυτό λοιπόν κάνουν εδώ πέρα οι άντρες με την καμήλα;"
- "Εεεεχμ... κύριε Διοικητά... συνήθως την καβαλάνε για να πάνε στο κοντινότερο χωριό".
Ντρεπόταν να πάει στον γιατρό, και ακολούθησε τό γιατροσόφι της γιαγιάς του, και έβαζε πάνω τους το κατακάθι του καφέ.
Όμως αντί να καλυτερεύσει, χειροτέρευσε, και έτσι το πήρε απόφαση να πάει στον γιατρό.
- Γιατρέ μου, του λέει, έχω αιμορροϊδες, και βάζω κατακάθι του καφέ, αλλά χειροτέρευσαν, για ρίξε μία ματιά...
Ο γιατρός του λέει να γδυθεί και τον εξετάζει.
- Βλέπεις κάτι γιατρέ; ρωτάει ο ασθενής όλο αγωνία.
- Μμμ, βλέπω δρόμο μακρύ...
Ο Παναθηναϊκός χάνει άλλο ένα ματς και ο κόσμος αγανακτεί. Εισβάλλουν λοιπόν στα αποδυτήρια και γίνεται πανικός.
Τότε έρχεται μια ιδέα του Σαλπιγγιδη:
"Θα φέρω μια στολή αστυνομικού στα αποδυτήρια, ώστε όταν ξαναγίνουν επεισόδια, θα την φοράω και θα φεύγω άνετα!"
Όντως, την επόμενη φορά (όπως πάντα) ξαναγίνονται επεισόδια. Φοράει γρήγορα ο Σαλπιγγίδης τη στολή του μπάτσου, κανένας δεν τον αναγνωρίζει και φεύγει ανενόχλητος.
Στο δρόμο, του φωνάζει μια γριούλα:
- Σαλπιγγιδη, παιδάκι μου, μπορείς να με περάσεις απέναντι;
Τρελλαίνεται ο Σαλπιγγιδης. Καθώς την περνάει απέναντι, σκέφτεται:
- Καλά, εδώ ξέφυγα από τόσους οπαδούς που με βλέπουν συνέχεια και με γνωρίζουν, η γριά πώς με αναγνώρισε;
Την επόμενη αγωνιστική, ξανά χάνει ο βάζελος, ξανά επεισόδια, ξαναβάζει τη στολή του μπάτσου, φεύγει ανενόχλητος... Ξανά η γριά στο δρόμο:
- Σαλπιγγιδη, με περνάς σε παρακαλώ απέναντι;
Κόκκαλο ο Σαλπιγγιδης!
Την περνάει ξανά απέναντι, και φεύγοντας σκέφτεται:
"Την επόμενη φορά, θα την ρωτήσω πώς με αναγνωρίζει"
Έρχεται η επόμενη φορά, ξανά ήττα, ξανά επεισόδια, ξανά στολή, ξανά η γριά να την περάσει απέναντι.
Σαλπιγγιδης:
- Θα σε περάσω γιαγιά, αλλά πες μου σε παρακαλώ, εδώ δεν με αναγνωρίζουν οι οπαδοί, εσύ πώς με αναγνωρίζεις;
Κι η γριά:
- Σκάσε ρε βλάκα! Ο Γκούμας είμαι!