Een boerke uit Vlaanderen heeft drie zonen waarvan de jongste naar de Congo trekt omdat er hier in Vlaanderen geen boerderijen meer te op te richten zijn. Hij vertrekt met zijn jonge vrouw naar den afrique. Hij schrijft elke week zijn ouders met zijn belevenissen in kongo. Hij boert goed en hij heeft een grote plantage op de кор kunnen tikken en na drie jaar is het zover, hij schrijft dat zijn vrouw in verwachting is en dat beiden zo gelukkig zijn. De dag van de geboorte breekt aan. In Afrika mogen de vaders niet aanwezig zijn bij de geboorte en het zijn twee zwarte vroedvrouwen die de geboorte tot een goed einde zullen brengen. Grote consternatie bij de geboorte, de boreling is een bruintje, van het mannelijk geslacht. De moeder van het kind trekt wit weg. Miljaar, jammert ze, ?n? keer heb ik mij laten verleiden door die boy van ons, ja... hij heeft zo'n groot spel, bijna tot aan zijn knie. En ja, mijne man zit gans de dag op zijn plantage, de verleiding was ??nmaal te groot, maar niet gedacht dat de kleine van hem zou zijn, wat moet ik doen, wat moet ik doen. Die ene zuster sust haar een beetje en zegt:
"Ik zal wel zorgen dat alles in orde komt."
Zij trekt naar de vader van het kind en zegt hem :
"Proficiat het is een zoon." De vader springt een gat in de lucht en is dolgelukkig. "Maar..." zegt de zuster, "er is een klein probleem." De vader stopt met juichen en denkt dat de kleine ziek is maar "nee" zegt de zuster, "de kleine wilde de borst niet van je vrouw en we hebben het kind aan de borsten van mijn collega gelegd ook een zwarte en het kind is zodanig beginnen zuigen dat het bruin is uitgeslagen, een kleine ramp dus." De boer uit Vlaanderen is blij dat het kind gezond is en gelooft de uitleg van de zuster. Hij is dolgelukkig met zijn zoon. De volgende dag schrijft hij een brief naar Vlaanderen, naar zijn ouders met de melding van de geboorte van zijn zoon en al de bijkomende toestanden.?
Zijn moeder schrijft terug :
Beste zoon, wij zijn gelukkig met de geboorte van uw kind. Met de rest moet je niet inzitten want toen je klein was wilde je Ook niet zogen aan mijn borsten, en gezien wij op een boerderij woonden hebben wij je direct aan de koe gelegd om aan haar spenen te zuigen. Dat is de reden waarom je nu zo'n KALF geworden веnт.
0