Een jonge metselaar raakte betrokken bij een arbeidsongeval. Zijn verklaring luidde als volgt:
Op de dag van het ongeluk was ik aan het werk in en gebouw op de 7de verdieping. Bij het beëindigen van het werk lag daar nog 250 kg stenen, die terug naar beneden moesten. In plaats van die langs de trap naar beneden te dragen, besloot ik de katrol te gebruiken met daaraan een ton. De katrol was bevestigd aan de 8ste verdieping. Ik maakte het touw vast op de grond en ging terug naar boven, waar ik de ton vulde met de stenen. Daarna ging ik naar beneden, en maakte het touw voorzichtig los, opdat de lading met de stenen zachtjes naar beneden zou komen. In vakje 11 van het formulier zult u winden dat ik slechts 67kg weeg. Tot mijn grote verbazing schoot ik naar omhoog en vergat het touw los te laten. Onnodig te zeggen dat ik snel omhoog ging. In de buurt van de 4de verdieping kwam ik de ton tegen. Dat verklaart mijn hoofdwonde en gebroken sleutelbeen. Ik schoot verder omhoog tot de ton de grond raakte; door de slаg viel de bodem uit de ton en zonder stenen weegt die maar 25 kilo. Zo ben ik aan een snelle afdaling begonnen. In de buurt van de 4de verdieping kwam ik de ton weer tegen, die terug omhoogschoot. Dat verklaart mijn gebroken enkels en de kwetsuren aan mijn onderlichaam. De ontmoeting met de ton brak mijn val en toen ik ten slotte op de stenen terechtkwam, brak ik slechts twee wervels. Maar toen ik daar lag, verloor ik de tegenwoordigheid van geest en liet het touw los. De lege ton weegt meer dan het touw en die kwam dus ook snel naar beneden. Ze plofte juist op mijn benen en zo brak ik die ook. Ik hoop u hiermee voldoende informatie te hebben verstrekt over de wijze waarop het ongeluk zich heeft voorgedaan. Vriendelijke groeten Yves
0