Een Limburger sterft en gaat naar de hemel. Hij wordt er heel koel ontvangen door Sinte Pieter en neemt in alle discretie zijn plaats in bij de engelenschare.
Een Brabander overkomt hetzelfde. Maar op een dag zijn ze er toevallig getuige van dat er een Antwerpenaar aan d' hemelpoorten toekomt... Is me dat een kabaal !
Er wordt een welkomstserenade gegeven. God zelf komt persoonlijk voor de ontvangst zorgen, de betrokkene wordt met alle eer overladen en er wordt gedronken en gefeest.
De Brabander en de Limburger, nochtans heel braaf, krijgen door zoveel verschil in ontvangst toch een licht wrang gevoel en voelen zich een beetje tekort gedaan. Ze besluiten samen naar Sint-Pieter te gaan om bescheiden hun beklag te doen en een beetje uitleg te vragen.
"Jamaar !"
Zegt Sint-Pieter :
"Het zit hier vol met Limburgers en Brabanders, maar het was wel meer dan honderd jaar geleden dat er hier nog ne keer ne Antwerpenaar in den hemel gekomen is !"
0